طبیبِ جان 🇮🇷
✅ما باید این را متوجه باشیم که: 🔸۱. کار با نیت خالص برای خداوند، هیچ وقت پشیمانی و خستگی و دلزدگی ندارد. اگر در حین انجام یک کاری یا بعد از آن پشیمان شویم یا ناامید باشیم، این یعنی شیطان دارد شیطنت میکند و ما خلوص نیت خود را از دست دادیم. در این حالت مجددا باید روی نیت خودمان کار کنیم 🔹۲. همسرداری و خانواده داشتن برای زن و مرد یک جهاد است. جهاد یعنی یک عمل عبادی. در افعال الهی مراقبت زیادی نیاز داریم. مثل بقیه اعمال عبادی(نماز و روزه و...) 🔸۳. عشق و محبت اگر برای خداوند و در راه خداوند باشد، هیچ محدودیتی نیاز ندارد. اما اگر محبت و علاقه برای غیرخدا باشد، یک سرسوزن آن هم گناه است! پس در محبت و علاقه محدودیتی نیست 🔹۴. محدودیت، در ابرازِ این محبت است. این که انسان کجا و چگونه محبت کند. مثلا بدانیم که بروز محبت در خلوت دونفره با محبت در جمع خانواده یا محبت در اجتماع تفاوت دارد. دقت کنید! نوع بروز آن متفاوت میشود، اما اصل عشق و محبت باید سرجای خود باشد 🔸۵. خستگی ها و پشیمانی های ما از خوبی ها و‌ محبتها گاهی بخاطر عدم بروز اصولی آن است. گاهی ما جای محبت را میدانیم، اما روش ارائه آن را نمیدانیم. مثال معروف آن و است. مثلا یک خانم برای آشپزی درخواست نمک دارد، اما شوهرش میگوید چون من به او خیلی علاقه دارم، زعفران تهیه میکنم. بله! زعفران خیلی خوب است. اما فعلا نمک نیاز داریم! 👈حقیقتا یک خلأ بزرگ همین دانستن جایگاه محبت و روش ارائه آن است. این که در چه زمانی و در چه مکانی، به چه روشی ابراز محبت کنیم! https://eitaa.com/joinchat/3658612752C778c1803ba ═════●⃟ ᪥ ⃟●᪥᪥᪥════