═══🦋❖══════════ °●° به جای مقایسه فرزندتان با دیگران او را با خودش مقایسه کنید: آفرین! این بار نیم نمره بهتر شدی... فکر می کنم نسبت به دفعه قبل، کم دقت تر شدی☺️... اتاقت از هفته قبل مرتب تر/نامرتب تر شده است و ... . ○•○ به جای مقایسه، با او درباره مشکلات و راهکارها صحبت کنیم، البته نه با زبان نصیحت بلکه در قالب همفکری: می دانم این سؤال را که غلط جواب دادی بلد بودی ولی موقع جواب دادن عجله کردی؛ به نظرت برای این که این مشکل تکرار نشود چه باید کرد؟ °●° به جای مقایسه او با دوستانش، دوران کودکی خودتان را با او همانندسازی کنید: من اون موقع ها که هم سن تو بودم صبح ها دیر بیدار می شدم😅 تا این که پدرم (پدر بزرگ ات) یک ساعت رومیزی برام خرید و من هر شب آن را کوک می کردم و از آن به بعد، خیلی کم پیش آمد که مدرسه ام دیر شود؛ آیا تو هم دوست داری یکی از آن ساعت ها برایت بخرم؟ ○•○به او اطمینان دهید که همیشه حامی او خواهید بود و دوستش دارید؛ مقایسه این پیام نادرست را به کودک می دهد که پدر و مادرم مرا دوست ندارند و از من حمایت نمی کنند. °●°بعضی از رفتارها را به رسمیت بشناسید و ناراحت نشوید. این که کودکان بازیگوشی کنند، چیزهایی را بشکنند، بعضی وقت ها مشق هایشان را ننویسند، بدغذایی کنند و ... جزو طبیعت کودکی شان است ما بزرگ ترها هستیم که باید این ها را بفهمیم و به کودکان مان استرس وارد نکنیم. آنها فقط کودک هستند. 👉@Javaher_Alhayat👈 ══🦋 ⃟❖══════════