✅ تحلیل رفتار اصحاب سیدالشهدا به عنوان تقریر معصوم ✍ محمد مهدی احسانی فر بسم الله الرحمن الرحیم ‏یکی از موضوعات نیازمند پژوهش در حوزه عاشورا، رفتار اصحاب سیدالشهدا علیه السلام است. ‏چه بسا رفتار این بزرگان الگوی مردم قرار گرفته و حتی از آن ذیل تقریر معصوم استفاده شود. از این رو شایسته است با تتبعی جامع و تحلیلی همه جانبه به شناخت و فهم این گزاره ها پرداخت. ‏نمی توان گفت: "چون اینها امام نیستند، هرچه نقل شده را روایت می کنیم و خودمان نیز آن را می پردازیم" چنین تفکری، موجب انحراف در اخبار عاشورا خواهد شد؛ چراکه بخشی از عملکرد اصحاب در منظر و مرآی امام معصوم علیه السلام بوده و ذیل تقریر قابل استفاده است و بخشی دیگر نیز به طور طبیعی، الگو واقع می شود. ‏مثلا یکی از ریزموضوعات این عرصه، نوع رفتار حبیب بن مظاهر است. برخی گفته اند که حبیب، ترسید و قصد نداشت که به کربلا برود ولی نامه امام با آغاز "من الغریب الی الحبیب" او را تکان داد و برخی دیگر، پردازشهای دیگری کرده اند. ‏آنچه اهمیت دارد این است که برخی از مادحان و اهل منبر، جمله یادشده را به امام نسبت میدهند و گاهی برای عبرت، تصمیم نادرست حبیب مبنی بر ترک امام را سرزنش کرده و گاه از این راه، توجیهی برای بی معرفتی درست می کنند و می گویند: "بالاخره با نامه امام هم که شده باشد، هدایت می شویم!" در حالی که این حرفها و تحلیلها که شاید در هر سال، دهها مجلس را به خود اختصاص می دهد، بر پایه مطالعه و پژوهش، استوار نیست. یعنی وقت گوینده و خواننده و شنونده، صرف سخنی شده که پایه ای ندارد. راه پیشگیری از این اتلاف وقتها و تحلیلهای نادرست و الگوسازی ها و نتیجه گیری های انحرافی، مطالعه و پژوهش است. ‏والحمدلله رب العالمین @MaarefHadith