❓یکی از سوالات مهم پیرامون دعای عرفه صحت انتساب یا عدم انتساب بخش پایانی این دعا نسبت به امام حسین علیه السلام است. بخش پایانی دعای عرفه از جمله «إِلَهِی أَنَا الْفَقِیرُ فِی غِنَایَ» تا جمله «وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَحْدَهُ» مورد بحث و گفتگو زیادی قرارگرفته است. برخی این بخش را از دعای عرفه امام حسین علیه السلام می‌‌دانند، ولی بعضی انتساب این فقرات از دعا به امام حسین علیه السلام را انکار می کنند. 👈این بخش، نخستین بار در إقبال مرحوم سیّد بن طاوس قدس سره آمده است و در کتاب‌های دیگر این دعا نیامده است. در مصباح کفعمی دعای عرفه مذیّل به این ذیل نیست و حتی در مصباح الزائر که کتاب دیگر سیّد بن طاوس در موضوع دعاست، دعای عرفه بدون این ذیل آمده است. جالب است که حتی برخی چون مرحوم علامه مجلسی مدّعی هستند که در برخی از نسخ قدیمی إقبال هم این بخش پایانی نیامده است. 📒در مجله شماره ۵۱ مقاله ای با عنوان «» به قلم فاضل ارجمند جناب آقای حسن ترابی به چاپ رسیده که به نقد بخش پایانی دعای عرفه پرداخته و انتساب این بخش را به امام حسین علیه السلام انکار می کند. 📋متن این مقاله در آدرس زیر قابل مشاهده است: 🌐http://miqat.hajj.ir/article_37789.html مقاله فوق الذکر از سوی برخی نویسندگان (فاضل ارجمند جناب آقای مهدی حسینیان)مورد نقد قرار گرفته است، از اینروی در نوشته ای با عنوان 《دفاع از بخش پایانی دعای عرفه امام حسین علیه السلام》به دفاع از فقرات پایانی دعای عرفه پرداخته و مقاله مذکور را مورد نقد قرار داده است. ✍متن این نوشته در آدرس زیر قابل مشاهده است: 🌐https://ebnearabi.com/2603?amp=1 @MaarefHadith