شیخ طوسی در کتاب «مصباح المتهجد» به گردآوری اعمال عبادی مستحبی و ادعیه و زیارت ها می پردازد. شیخ از مجموعه چهار باب اصلی کتاب خود (یعنی 1. ادعیه ساعات، 2. اعمال شبانه روز، 3. اعمال هفته، 4. اعمال ماه ها)، یک باب را به ادعیه و اعمال ماه ها اختصاص داده است. از میان ماه ها، ماه رجب از فضیلت خاصی برخوردار هست که نویسنده چهارده دعا را ذیل این ماه گرداوری نموده است. نکته جالب در این دعاها این است که علاوه بر دعا برای خود، به صورت متعدد، دیگران نیز مشمول دعای خیر قرار گرفته اند. شاید یک دلیل آن این باشد که در روایات آمده است که دعا برای برادران دینی زودتر مستجاب می شود و روزی را فراوان می کند. همچنان که امام باقر فرمودند: أَوْشَكُ دَعْوَةٍ وَ أَسْرَعُ إِجَابَةٍ دُعَاءُ الْمَرْءِ لِأَخِيهِ بِظَهْرِ الْغَيْبِ. یعنی بيشتر اميد استجابت آن ميرود و زودتر باجابت رسد دعا براى برادر دينى است در پشت سر او همچنین امام صادق علیه السلام فرمودند: «إِنَّ دُعَاءَ الْأَخِ الْمُؤْمِنِ لِأَخِيهِ بِظَهْرِ الْغَيْبِ مُسْتَجَابٌ، وَ يُدِر الرِّزْقَ، وَ يَدْفَعُ الْمَكْرُوه‏ یعنی دعاى انسان براى برادر (دينى‏اش) در غياب او روزى را فراوان كند و از ناخوشى و بدى جلوگيرى كند. الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏2، ص507. @MaarefHadith