از امام صادق علیه السلام روایت شده است: مَنْ كَانَ لَهُ حَاجَةٌ فَلْيَقُمْ جَوْفَ اللَّيْلِ وَ يَغْتَسِلُ وَ لْيَلْبَسْ أَطْهَرَ ثِيَابِهِ وَ لْيَأْخُذْ قُلَّةً جَدِيدَةً مَلْأَى مِنْ مَاءٍ هر کس حاجتی دارد، در دل(تاریکی) شب بلند شود، غسل کند و لباس پاکیزه و طاهر بپوشد و کوزه جدیدی را پر از آب کن وَ يَقْرَأُ عَلَيْهَا الْقَدْرَ عَشْراً ثُمَّ يَرُشُّ حَوْلَ مَسْجِدِهِ وَ مَوْضِعِ سُجُودِهِ ثُمَّ يُصَلِّي رَكْعَتَيْنِ بِالْحَمْدِ[1] وَ الْقَدْرِ فِيهِمَا جَمِيعاً و بر آن ده بار سوره قدر را بخوان سپس به اطراف جای عبادت خود برود و در مکان سجده اش، سپس دو رکعت نماز بخوان در هر رکعت حمد و قدر ثُمَّ يَسْأَلُ حَاجَتَهُ فَإِنَّهُ حَرِيٌّ أَنْ تُقْضَى إِنْ شَاءَ اللَّهُ تَعَالَى‏ و بعد از نماز، حاجات خود را بگوید زیرا که شایسته است برآورده شود ان شاء الله تعالی. 📚 مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏1، ص: 138 @MaarefHadith