قال القندوزیّ: ثمّ نادی: یا أمّ کلثوم و یا رقیّه و یا عاتکه¹ و یا زینب یا أهل بیتی علیکنّ منّی السّلام، فلمّا سمعن رفعن أصواتهنّ بالبکاء فضمّ بنتها سکنیه إلی صدره و قبّل ما بین عینیها و مسح دموعها و کان یحبّها حبّاً شدیداً ثمّ جعل یسکتها و یقول:
سَیَطُولُ بَعْدِی یَا سُکَیْنَهُ فَاعْلَمِی
مِنْکِ الْبُکَاءُ إِذَا الْحَمَامُ دَهَانِی
لَا تُحْرِقِی قَلْبِی بِدَمْعِکِ حَسْرَهً
مَا دَامَ مِنِّی الرُّوحُ فِی جُثْمَانِی
وَ إِذَا قُتِلْتُ فَأَنْتِ أَوْلَى بِالَّذِی
تَأْتِینَهُ یَا خَیْرَهَ النِّسْوَان
📗ینابیع المودة: ۴۱۶.
________________________________
¹. عاتكه فرزند مسلم و مادرش رقیه بنت علی (علیهالسلام) مىباشد. وى از جمله كسانى است كه در كربلا حضور داشت و امام حسین (علیهالسلام) روز عاشورا هنگام وداع او را صدا زد.
#کانال_علوم_ومعارف_حدیث
@MaarefHadith