🔻 از علیه السلام نقل شده است: «رَاكِبُ الْحَرُونِ‏ أَسِيرُ نَفْسِهِ، وَ الْجَاهِلُ أَسِيرُ لِسَانِه‏» (کسی که سوار بر اسب سرکش شود، خود را اسیر کرده است [و باید رامش کند] و انسان جاهل نیز اسیر زبان خود است.) (نزهة الناظر، ص۱۳۹) 🔸 کسی که سوار بر اسب سرکش می‌شود خودش را گرفتار می‌کند و چاره‌ای جز رام کردن اسب ندارد. جمله‌ی «و الجاهلُ اسیرُ لِسانه» هم یک زاویه از همان جمله‌ی اول است؛ 🔹 گاهی این سرکشی نفس، کانال خروجی می‌خواهد لذا از زبان بیرون می‌زند و باعث آزار خود انسان و مخاطبین او می‌شود. 🔸 به هرحال نفس کنترل می‌خواهد و اگر کنترل نشد از ابعاد و زوایای مختلفی که راه خروج پیدا می‌کند، این سرکشی را به بیرون منتقل می‌کند و شخص باید منتظر بازتاب این سرکشی باشد. 🔹 نفس سرکش، دنیا را برای خودش جهنم و برای اطرافش آلوده می‌کند.‌ ‌ @nasery_ir ╭────๛- - - - - ┅╮ │📱 @Mabaheeth ╰───────────