✍ به بهانه‌ی روز کتاب و کتاب‌خوانی در جامعه‌ای که کتاب مهجور و مظلوم است و صف خرید برای آن اصلن وجود ندارد، نباید انتظار پیشرفت و توسعه داشت. برخلاف آنچه در بسیاری رسانه‌ها و یا حتی از قول کارشناسانی بیان می‌شود، مشکل فقط مسائل اقتصادی نیست؛ بلکه ما با چالشی فرهنگی و حتی ذهنی در بسیاری هم‌وطنان مواجه هستیم که ارزش فست‌فود و اغلب خوراکی‌های پرضرر، برایشان ارزشمندتر است. بدیهی است در این جامعه، افراد اهل کتاب و کتابخوانی رنج می‌برند و از کوچکی ذهن‌های بسته، غصه می‌خورند و تلاش می‌کنند راهی پیدا نمایند تا جامعه و مردم از این جهالت نجات پیدا نموده و به جای پرسه زدن و تلف کردن عمر گرانبهایشان در موبایل‌ها و شبکه‌های اجتماعی(که شاید بهتر باشد بگوییم: شبکه‌های تنهایی!)، رو به یادگیری اصیل، باکیفیت و در نهایت بهتر کردن زندگی خود بیاورند. سوال: آیا می‌شود به زور، افراد را به کتاب علاقه‌مند نمود و یا این فرهنگ را ترویج داد؟ پاسخ خیر است؛ اما راه و جواب این است که ما باید خودمان تجلی توسعه فرهنگ کتاب و کتاب‌خوانی باشیم. دو راه پیشنهادی ساده و دمِ دستی و کاملن اجرایی: ۱. همیشه کتابی همراهمان باشد. داخل خودرو، موقع پیاده‌روی، صف نانوایی، رفت‌وآمدهای فامیلی و ... همین روش خودش بهترین روش تبلیغ #فرهنگ کتاب‌خوانی است. ۲. در صحبت‌های روزانه خود از کتاب‌ها و نقلِ قول‌های ارزشمند نویسندگان آن کتب کمک بگیریم و گفتگوی باکیفیت‌تری داشته باشیم. یقینن وقتی دارای قدرت تاثیرگذاری بر انسان‌ها باشیم، آنها متوجه نقش کتاب در #توسعه_فردی و رشد ما خواهند شد و حتی از ما راهنمایی و کمک برای خواندن یک کتاب خوب می‌کنند. این تجربه برای من بارها اتفاق افتاده که آخرینش، همین چند روز پیش بود. ما هر کدام به عنوان یک شهروند، وظیفه‌ای اساسی در قبال توسعه و پیشرفت این آب و خاک و مردمان خود داریم و نباید تصور کنیم فقط باید به امورات عادی خود پرداخته و نسبت به جامعه بی‌تفاوت باشیم. ❌هرچه یک جامعه در مسیر تنزل و یا خدای نخواسته سقوط از هر منظری قرار بگیرد، ما و فرزندان و نسلمان نیز از آن صدمه خواهند دید. سجاد رحیمی مدیسه ۲۴آبان۱۴۰۳ @Madiseh