🔰 مرور عملکرد دولت در واگذاری دارایی خود 🔶قانون بودجه سند دخل و خرج دولت در یک سال است. دولت با اقداماتی مانند فروش نفت و گاز، اخذ مالیات و واگذاری دارایی‌های خود، تلاش می‌کند منابع تعیین شده در بودجه را محقق کند. در این یادداشت، واگذاریی داریی‌ها دولت مورد بررسی قرار می‌گیرد. 🔶 دولت‌ها از خصوصی‌سازی دارایی خود اهداف مختلفی را دنبال می‌کنند. برخی از آنها عبارتند از؛ افزایش رقابت و بهبود کارایی در مدیریت و عملیات واحدهای اقتصادی، کاهش بدهی مالی و کسری بودجه دولت و توسعه بازار سرمایه. گفتنی است؛ عملکرد کم‌بازده و گاه منفی شرکت‌های دولتی، تمایل دولت‌ها را به واگذاری آنها افزایش می‌دهد. 🔶 عملکرد دولت ایران در واگذاری دارایی‌های خود نشان می‌دهد؛ بهره‌وری و افزایش درآمد اولویت دولت نبوده است. زیرا درآمد حاصل از فروش شرکت‌ها و خصوصی‌سازی، سهل‌الوصول‌تر از درآمدهای مالیاتی و نفتی است. از این رو واگذاری دارایی به راهی بی‌دردسر و سریع برای رفع کسری بودجه دولت تبدیل شده است. 🔶 دولت بدون توجه به شرایط سمت تقاضا (بخش خصوصی واقعی)، تاکید زیادی بر عرضه سهام شرکت‌های دولتی داشته است. در برخی موارد بخش خصوصی اندازه مناسبی برای برعهده گرفتن مدیریت بنگاه‌ها نداشته است. گاهی اوقات بخش خصوصی شرکت‌ها را خریداری کرده است اما به دلایل مختلف، از جمله بدهکاری و عدم تامین مالی اقساط نتوانسته بدهی دولت را بپردازد. 🔶 عدم توجه دولت به مدیریت و افزایش سوددهی شرکت‌ها در بلندمدت باعث بروز مشکلاتی برای کارگران برخی شرکت‌ها (مانند؛ کشت و صنعت مغان و ...) شد. 🔶اخیرا هیئت واگذاری، فهرست شرکت‌های مشمول واگذاری در سال ۱۴۰۲ را تصویب کرده است. این فهرست ۲۰۸ شرکت دولتی را شامل می‌شود. باید دید دولت این بار برای جلوگیری از بروز مشکلات مشابه در واگذاری‌ها، چطور عمل خواهد کرد؟ 🔶 "طبق اظهارت رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس، اگر ۲۰ درصد از دارایی‌های دولت، به عنوان دارایی غیرمولد محسوب شود، افزایش دو تا سه درصدی بازدهی آنها، سالانه در حدود ۸۰ هزار میلیارد تومان منابع ایجاد خواهد کرد". به نظر می‌رسد سوددهی این شرکت‌ها در بلندمدت می‌تواند منابع قابل توجهی برای دولت ایجاد کند. ✅کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف @masaf_eco