نسیم خنکی می‌وزید. چشم‌انداز، بی‌نهایت زیبا. گفت: «حاضرم در این هوا بمیرم.» انگار دوجاست که ما آرزوی مرگ می‌کنیم: در «نهایتِ» شادمانی‌های بسیط، و در «نهایتِ» رنج‌های چاره‌ناپذیر. گویی بین «مرگ» و «نهایت» نسبتی هست. مرگ که نهایتِ زندگی‌ست. - #ابراهیم_سلطانی #مهروماه ☕️' Mava | مأوی