چـقـدر دلـم لـک زده بـراے نـوشـتـنِ نـامـہ‌‌ای خـوانـده شـده . . . نـمـےدانـم چـرا قـلـم ، بـا آهـنـگ مـحـزونِ دل کـمـتـر نـاز مےکـنـد ؛ نـمےدانـم ، شـایـد نـمـےرقـصـد و گـریـہ‌ مےکـنـد ! شـایـد ایـن نـوشـتـہ‌هـا بـغـض درهـم شـکـسـتـۀ قـلـم اسـت . . . بـازهـم صـداے دل بـہ‌ شـکـوه بـلـنـد ، دورے از تـو عـجـب حـال گـریـہ‌ آورے . . . مےدانـم تـو مےدانے ، مـن بـراے دل خـود مےگـویـم : حـال مـن حـال یـتـیـمے اسـت کـہ‌ خـود قـاتـل بـابـا گـشـتـہ‌ . . . آه اے مـحـبـوب مـن ! خـنـجـر فــراق را بــا دسـتـان خــود زیــر گـلـو گذاشته‌ام ، دیگـر جـانے در بدن ندارم ، تـو بیـا خـلـع سـلـاحـم کـن . . . بیـا اے تـنـهـا درمـان دردهـاے مـن ! بیـا طـبـیـب دوّار مـن ! بیـا ، بیـا کـہ‌ زود دیـر مےشـود . . . ! « بغض شکسته » ✍️ #معین 📜 #نامه‌های_خوانده_شده درد من درد فراق است ، بیا . . . ۱۰ بهمن ۱۴۰۲