قرآن ترجمه المیزان سوره 67 سوره مبارکه الملك صفحه 564 فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَقِيلَ هَٰذَا الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تَدَّعُونَ (27) پس چون آن [موعود] را نزديک بينند، چهره کسانى که کفر ورزيده اند [از ناراحتى] بد و گرفته شود و گفته مى شود: اين است آنچه شما درخواست مى کرديد. (27) قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَهْلَكَنِيَ اللَّهُ وَمَنْ مَعِيَ أَوْ رَحِمَنَا فَمَنْ يُجِيرُ الْكَافِرِينَ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ (28) بگو: به من خبر دهيد، اگر خدا مرا و کسانى را که با من هستند هلاک کند، يا مورد رحمت قرارمان دهد، چه کسى کافران را از عذابى دردآور پناه مى دهد؟ (28) قُلْ هُوَ الرَّحْمَٰنُ آمَنَّا بِهِ وَعَلَيْهِ تَوَكَّلْنَا ۖ فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ (29) بگو: او است صاحب رحمت، به وى ايمان آورده ايم و فقط بر او توکّل کرده ايم; پس به زودى خواهيد دانست چه کسى است که او در گمراهى نمايانى قرار دارد. (29) قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُكُمْ غَوْرًا فَمَنْ يَأْتِيكُمْ بِمَاءٍ مَعِينٍ (30) بگو: به من خبر دهيد، اگر آب شما [به زمين] فرورود چه کسى براى شما آبى روان [پديد] مى آورد؟ (30) سوره 68 سوره مبارکه القلم بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند بخشنده مهربان ن ۚ وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ (1) ن، قَسَم به قلم و آنچه مى نگارند; (1) مَا أَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ (2) که تو به لطف پروردگارت قطعاً ديوانه نيستى. (2) وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَيْرَ مَمْنُونٍ (3) و به يقين براى تو اجرى پايان ناپذير خواهد بود. (3) وَإِنَّكَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِيمٍ (4) و بى شک تو بر آيينى عظيم استوارى. (4) فَسَتُبْصِرُ وَيُبْصِرُونَ (5) پس به زودى خواهى ديد و خواهند ديد; (5) بِأَيْيِكُمُ الْمَفْتُونُ (6) که کدامين شما دستخوش جنون است. (6) إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ (7) همانا پروردگار تو خود داناتر است به کسى که از راه او منحرف شده و هم او به هدايت يافتگان داناتر است. (7) فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِينَ (8) پس تو از تکذيب کنندگان اطاعت مکن; (8) وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ (9) که دوست دارند کاش سازش مى کردى تا سازش کنند. (9) وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَهِينٍ (10) و از هر بسيار قسم خورنده فرومايه اى اطاعت مکن، (10) هَمَّازٍ مَشَّاءٍ بِنَمِيمٍ (11) که بسيار عيبجو و براى سخن چينى همواره در رفت و آمد است; (11) مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ (12) بسيار مانع خير و تجاوزکار و گناه پيشه است; (12) عُتُلٍّ بَعْدَ ذَٰلِكَ زَنِيمٍ (13) علاوه بر اينها درشتخوى و بى تبار است. (13) أَنْ كَانَ ذَا مَالٍ وَبَنِينَ (14) [آرى] به خاطر اين که داراى مالى [فراوان] و پسرانى [نيرومند] است [از او اطاعت مکن]. (14) إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ (15) وقتى که آيات ما بر او خوانده شود، مى گويد: [اينها ]افسانه هاى پيشينيان است. (15) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 #منتظران_حضرت_مهدی_عجل_الله_تعالی_فرج_الشریف #تک_تک_اعمالمون_به_نیت_سلامتی_و_ظهور_امام_زمانمون_ @Montazranmahdi_313