خون دل امام‌ حسین(ع) در زمان معاویه.../ نمونه ای از جهاد تبیین حضرت(ع) 🔸 در يكى از اين اجتماعات كه گويا در منى تشكيل شده بود، سيدالشهداء(ع) كسانى را كه احتمال مى‌داد سخنش براى آن ها مؤثر باشد، دور از چشم معاويه و مأمورانش جمع كرد و به آن ها فرمود: «‌اِسْمَعُوا مَقالَتى وَ اكْتُمُوا قَولى‌» يعنى حرف مرا بشنويد، اما رازدار باشيد... 🔸 امام حسين(ع) مى‌گويد من فقط مى‌خواهم به شما بگويم بدانيد كه اين حكومتْ، حق نيست... 🔸 «‌ثُمَّ ارْجِعُوا اِلى أَمْصارِكُمْ وَ قَبائِلِكُمْ، مَنْ أَمِنْتُمْ وَوَثِقْتُمْ بِه فَادْعُوهُمْ اِلى ما تَعْلَمُون‌» يعنى برگرديد به شهرها و قبايلتان و افرادى را بيابيد كه كاملا به رازدارى آن ها اطمينان داريد و به آن ها، آن چيزهايى را كه مى‌دانيد و آنچه را من به شما گفتم و قبول داريد، منتقل كنيد... 🔸 مى‌فرمايد: «‌فَاِنّى أَخافُ أَنْ يَنْدَرِسَ هذا الْحَقُّ وَ يَذْهَب‌» يعنى من مى‌ترسم حق به طور كلى فراموش شود و مردم ندانند كه اسلام حق بود و حكومت حق چه بود؟ ارزش هاى اسلامى چه بود؟ 🔸 در اين شرايط حكومت در اختيار معاويه بود و امام حسين(ع) نمى‌توانست مقاومت و مبارزه كند، به طورى كه اگر امام حسين(ع) حرف مى‌زد، او را ترور مى‌كردند و نتيجه اى از ترور او حاصل نمى‌شد. لذا آن حضرت با افراد به صورت تک تک تماس مى‌گرفت... 🔸 اگر مردم حق را بشناسند، ولى هوس ها، مقام پرستى و شهوت پرستىِ آن ها نگذارد به آن عمل كنند، كار بر علما آسان است؛ چون بر مردم اتمام حجت شده است و علما حجت دارند كه مردم حق را مى‌شناسند و با اين حال، عمل نمى‌كنند. 🔸 اما آن جايى كه حق در حال فراموش شدن است، وظيفه عالِم سخت تر است. اگر امكان داشته باشد كه علناً فعاليت كند، لااقل آرام مى‌شود كه من وظيفه ام را انجام دادم. حداكثر اين است كه او را مى‌كشند و مثل شيخ فضل الله او را دار مى‌زنند؛ بيش از اين كه نيست؛ اما خاطرش آسوده است كه وظيفه ام را انجام دادم. مگر شيخ فضل الله از اعدام شدن نگران بود؟ كاملا آسوده خاطر بود كه من وظيفه ام را انجام داده ام . 🔸 اما زمانى كه نتوان حرف حق را زد و انواع تهمت را به انسان بزنند، گرچه تهمت سهل است، برچسب هايى مى‌زنند كه ديگر سخنِ شخص اثر نكند، در اين صورت گفتن و نگفتن مساوى مى‌شود. در اين حال اگر سخن بگويى، نتيجه اش كشته شدن است و هيچ اثرى هم بر آن مترتب نمى‌شود. اين است كه باعث رنج و عذاب روحى است و امام حسين(ع) چنين عذابى را تحمل مى‌كرد. 🔸 شما را به خدا اين خون دل و مظلوميت بدتر است يا كشته شدن روز عاشورا؟ امام حسين(ع) بيست سال و به خصوص ده سال بعد از شهادت امام حسن(ع) اين چنين خون دل خورد. 🔸 مى‌فرمايد: «‌فَاِنِّى أَخافُ أَنْ يَنْدَرِسَ هذا الْحَقُّ وَ يَذْهَب‌» و ادامه مى‌دهد: البته من به وعده خدا اطمينان دارم كه «‌وَ اللّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَ لَو كَرِهَ الْكافِرُون‌»؛ اما با شرايطى كه بنى اميه به وجود آورده اند، حق در حال از بين رفتن و فراموش شدن است. 🔸 ملاحظه كنيد كه امام حسين(ع) در خانه خودش، در مدينه، در زادگاهش، در جايى كه مردم او را روى دوش پيامبر(ص) ديده اند، نمى‌تواند حرف بزند. بايد ايام حج در منى عده اى را جمع كند و با آن ها خصوصى صحبت كند...(1) #معرفت_حسینی یاعلی🌹 #طلبه_ای_در_قم محمد صالح مشفقی پور _____________________ (1) آذرخشی دیگر از آسمان کربلا/ آیة الله مصباح/ فعالیت های مخفی امام حسین(ع) در زمان معاویه. 💎 @Moshfeghoun 💐