امروز با این کتاب کم برگ، اما پربار آشنا شدم و یک نفس خواندم. این روحانی گمنام از پیشگامان تعلیم و تربیت و از همفکران میرزا حسن رشدیه بود. من که سالهاست جستجوگر تاریخ آموزش و پرورش ایران هستم، این روحانی خوش ذوق و خلاق را نمی‌شناختم. با چند نفر از پژوهشگران تاریخ حوزه علمیه هم گفتگو کردم. آنها هم ایشان را نمی‌شناختند. با این میزان از سواد تاریخی، توسعه و پیشرفت همه جانبه ایران عزیز ، تقریباً به یک شوخی، شباهت دارد. پیشگامان و نوآوران در قلمرو تعلیم و تربیت و آموزش و پرورش جدید در ایران، اکثرا روحانی بودند. موضوعی که متاسفانه برای هیچکدام از موسسات پر زرق و برق و پر از کامپیوتر و لبتاب و کولر گازی و همچنین القاب پرطمطراق علمی پژوهشی و...، اصلا اهمیت ندارد. ✍باقریان 🌷