۳- برای کودکان و نوجوانان فضای ابراز احساسات فراهم کنیم.
امدادرسانی عاطفی به کودکان و نوجوانان در نخستین روزهای پس از حادثه
فضایی برای ابراز احساسات فراهم کنید:
وقتی از ترسها و نگرانیهایشان میگویند، خوب گوش کنید.
بازیهای ایفای نقش، تئاتر مشارکتی، نقاشی، نوشتن و آواز خواندن از راههای مؤثر تخلیه عاطفی هستند.
احساساتشان را به رسمیت بشناسید و اطمینان دهید که ترس، غم یا خشمشان کاملاً طبیعی است.
با گفتن «این که ترس نداره» یا «هیچی نشده» ساکتشان نکنید.
اطمینان خاطر بدهید که مراقبشان هستید، اما قول غیر واقعی نه!
پس از عملیات نجات، به کودکان بالای ۶ سال مسئولیتهایی متناسب توانشان بدهید؛ احساس مفید بودن تسکین بخش است.