آدمی اگر پیامبر هم باشد از زبان مردم آسوده نیست، زیرا: اگر بسیار کار کند، می‌گویند احمق است. اگر کم کار کند، می‌گویند تنبل است. اگر بخشش کند، می‌گویند افراط می‌کند. اگر جمع گرا باشد، می‌گویند بخیل است. اگر ساکت و خاموش باشد می‌گویند لال است. اگر زبان‌آوری کند، می‌گویند ورّاج و پرگوست. اگر روزه برآرد و شب‌ها نماز بخواند می‌گویند ریاکار است. و اگر نکند میگویند کافر است و بی‌دین. لذا نباید بر حمد و ثنای مردم اعتنا کرد. و جز ازخداوند نباید ازکسی ترسید. پس آنچه باشید که دوست دارید... 👤 شیخ بهائی