🔵 نقدپذیری، شاهراه گفتگو و تعامل سازنده آقای بزرگوار ، آیا واقعاً خجالت نکشیدید که ما را به انجمن حجتیه نسبت دادید؟ آیا در منطق و مرام شما هر کس که منتقد افکار و اندیشه‌های شما باشد، باید در قالب‌های از پیش‌تعریف‌شده و برچسب‌های ناروا جای گیرد؟ آیا نمی‌توان نقدی داشت، بدون آنکه با اتهامات و برچسب‌های غیرمنصفانه مواجه شد؟ بنده صرفاً در چند مورد اصلاح‌طلبان را نقد کردم و مقداری درباره غرب‌گرایان نوشتم، اما شما فوراً ما را در زمره خوارج و انجمن حجتیه قرار دادید. این رویکرد نه‌تنها نشان‌دهنده عدم تحمل نقد است، بلکه به‌وضوح بی‌احترامی به گفتمان سازنده و آزادی بیان محسوب می‌شود. این سبک برخورد متأسفانه یادآور روش‌هایی است که در گذشته نیز مشاهده کرده‌ایم. نمونه بارز آن، برخورد حسن روحانی با منتقدانش بود، زمانی که بیش از پنجاه واژه نامربوط، نظیر کم‌عقل، بی‌سواد، ترسو و عصر حجری را به کسانی که انتقادات دلسوزانه مطرح می‌کردند، نسبت داد. آیا شما نیز به همان شیوه، تلاش می‌کنید دهان منتقدان را ببندید؟ این روش، نه‌تنها زمینه تضارب آرا را از بین می‌برد، بلکه فضای گفتمان را به میدان تخریب و جدل بی‌حاصل تبدیل می‌کند. چنین رویکردهایی شبیه رفتارهایی است که در برخی دوران‌های تاریخی شاهد آن بودیم؛ جایی که هر صدای مخالف یا منتقد، به مارکسیسم، منافقین یا ضدانقلاب نسبت داده می‌شد. فرهیختگی و آزاداندیشی اقتضا می‌کند که نقد را با استدلال پاسخ دهیم، نه با برچسب‌های ناروا و اتهام‌زنی. چنین رفتارهایی تنها به تفرقه و شکاف بیشتر منجر می‌شود و از گفتمان سازنده فاصله می‌گیرد. امیدوارم شما به عنوان یک فرد اهل اندیشه، نقد را فرصتی برای رشد و اصلاح بدانید و با گشودگی ذهنی به گفت‌وگو بنگرید. پذیرش نقد و پاسخ منطقی به آن، شاهراهی برای رسیدن به تعامل و مفاهمه است، چیزی که امروز بیش از هر زمان دیگری به آن نیاز داریم. ✍ موسی آقایاری 🆔 @Myidea