🔵 مناظره داغ میان شخسی به نام هزار (اهل سنت) و آقایاری (شیعه)
هزار (اهل سنت): چرا جمهوری اسلامی به اهل سنت اجازه نمی‌دهد در تهران جشن میلاد خلیفه دوم، عمر بن خطاب را برگزار کنند؟ آیا این نشان‌دهنده‌ی تبعیض و نادیده گرفتن حقوق اهل سنت نیست؟
آقایاری (شیعه): قبل از اینکه درباره‌ی اجازه یا عدم اجازه صحبت کنیم، باید یک سوال اساسی بپرسم: آیا در عقاید اهل سنت، اصلاً چیزی به نام جشن ولادت برای خلفا وجود دارد؟ شما در کدام کشور سنّی‌نشین دیده‌اید که مردم برای تولد خلفا جشن بگیرند؟ آیا در عربستان، مصر، ترکیه یا پاکستان چنین جشنی برگزار شده که حالا جمهوری اسلامی را محکوم می‌کنید؟
هزار: خب، این یک مسئله‌ی مذهبی است، شاید در گذشته این کار را نمی‌کردیم، اما ما هم حق داریم عقایدمان را بیان کنیم.
آقایاری: این دیگر یک مطالبه‌ی مذهبی نیست، بلکه یک بهانه‌ی سیاسی برای تفرقه‌افکنی است. اهل سنت به‌طور کلی برگزاری جشن ولادت برای شخصیت‌های تاریخی را بدعت می‌دانند. پس چطور شده که امروز ناگهان برخی از اهل سنت ادعای چنین جشنی را دارند؟ آیا این همان خطی نیست که رسانه‌های معاند دنبال آن هستند؟
هزار: ولی شیعیان در ایران جشن میلاد اهل‌بیت را برگزار می‌کنند، پس چرا ما نتوانیم؟
آقایاری: شیعیان ۱۴۰۰ سال است که جشن میلاد پیامبر (ص)، امام علی (ع)، امام حسین (ع) و دیگر اهل‌بیت را برگزار می‌کنند، اما شما بگویید که در ۱۴۰۰ سال گذشته، کجا در کشورهای اهل سنت جشن میلاد خلفا برگزار شده است؟ اگر امروز این مطالبه مطرح شده، آیا این چیزی جز یک ابزار برای تحریک اختلافات مذهبی و دامن زدن به تفرقه است؟
هزار: اما جمهوری اسلامی آزادی کامل به شیعیان می‌دهد، ولی اهل سنت در مواردی محدودیت دارند.
آقایاری: آزادی یعنی اهل سنت در ایران بالاترین سطح مشارکت سیاسی، اجتماعی و اقتصادی را دارند. مگر در عربستان که خود را خادم‌الحرمین می‌داند، شیعیان چنین جایگاهی دارند؟ آیا در مصر، ترکیه یا امارات شیعیان اجازه دارند که آزادانه مراسم‌های خود را برگزار کنند؟
هزار: ولی ما احساس می‌کنیم که تبعیض وجود دارد.
آقایاری: احساس شما محترم، اما آیا این احساس ناشی از واقعیت است یا ناشی از بمباران تبلیغاتی رسانه‌هایی که به دنبال تضعیف وحدت اسلامی‌اند؟ جمهوری اسلامی نه‌تنها اهل سنت را رها نکرده، بلکه بارها از آزادی عمل آنان در عبادات و مناسکشان دفاع کرده است. اما اینکه برخی بخواهند مطالباتی را مطرح کنند که حتی در فقه خودشان هم جایگاهی ندارد، نشانه‌ی چیزی جز یک بازی رسانه‌ای نیست.
هزار: پس شما معتقدید که ما نباید چنین مطالبه‌ای داشته باشیم؟
آقایاری: من می‌گویم اگر این مطالبه ریشه در عقاید اهل سنت ندارد، پس چرا باید جمهوری اسلامی را به‌خاطر عدم پذیرش آن متهم کرد؟ آیا هدف واقعی، دفاع از حقوق اهل سنت است، یا اجرای پروژه‌ای برای اختلاف‌افکنی و ایجاد دوگانگی مذهبی؟
هزار: یعنی جمهوری اسلامی واقعاً دنبال وحدت است؟
آقایاری: دقیقاً. وحدت اسلامی یک تاکتیک سیاسی نیست، بلکه یک اصل قرآنی و استراتژیک است. جمهوری اسلامی همیشه بر این اصل پایبند بوده و تلاش کرده تا اهل سنت و شیعه را در یک جبهه‌ی متحد در برابر دشمنان اسلام نگه دارد. اما متأسفانه، برخی ناخواسته یا عامدانه، با طرح مسائلی که حتی در تاریخ اهل سنت سابقه ندارد، آب به آسیاب دشمن می‌ریزند.
هزار: شاید لازم باشد بیشتر روی این مسئله فکر کنم…
آقایاری: احسنت. تفکر بهترین راه برای عبور از دام‌های رسانه‌ای و دشمنان اسلام است.
✍ تنظیم مناظره : یاسر خدایی
🆔 @Myidea