صبرم زیاد بود ؛ صبرم در آن روزهایی که تو را از دور می نگریستم و شب‌ها که چهرهٔ تو را در خیالم تصور میکردم و در قاب ماه میگذاشتم زیاد بود. صبرم در غمخواری رفتنت زیاد بود و آنگاه دریافتم که دوست داشتن تو، چیزی جز بودن نقصی در ستارهٔ بختمان نبود. در آن لحظه بود که همه چیز را از دست دادم و تنها صبر با من ماند. #متنَک #خودم