نسیم ادب
📖 نبودی مثل من سرگشته‌ در امواجِ چشمانی که حتی نوح ترسید از چنین سیلِ خروشانی نمی‌دانی چه دردی دارد از یار خودی خوردن نخوردی مثل من از غیب، هرگز تیرِِ مژگانی به جرم بوسه‌ای، رسوای عالم بودم اما حیف... نشد وصلی مقدّر، ماند داغی روی پیشانی هزاران وعده‌ی خوبان، یکی را نیست امّیدی غلط کردم که دل دادم به دستِ سست‌پیمانی برایم دانه پاشیدی و می‌دانستم از اول... که این دامِ بلا دارد اسیرانِ فراوانی نباید اختیارم را به دستِ عشق می‌دادم «چرا عاقل کند کاری که باز آرد پشیمانی» 🔹 📝 برای پیوستن به گروه چت اینجا را لمس کنید. 🔸@NasimeAdab🔸
54 مشاهده