قرآن ترجمه المیزان سوره 10 سوره مبارکه يونس صفحه 212 ۞ لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا الْحُسْنَىٰ وَزِيَادَةٌ ۖ وَلَا يَرْهَقُ وُجُوهَهُمْ قَتَرٌ وَلَا ذِلَّةٌ ۚ أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (26) براى کسانى که نيکى کرده اند (پاداشى) نيکوتر و چيزى افزون است، نه هيچ گونه سيه روئى آنان را فرا مى گيرد و نه هيچ گونه ذلّتى، اينان اهل بهشتند و در آن جاودان خواهند بود. (26) وَالَّذِينَ كَسَبُوا السَّيِّئَاتِ جَزَاءُ سَيِّئَةٍ بِمِثْلِهَا وَتَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۖ مَا لَهُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ عَاصِمٍ ۖ كَأَنَّمَا أُغْشِيَتْ وُجُوهُهُمْ قِطَعًا مِنَ اللَّيْلِ مُظْلِمًا ۚ أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (27) و کسانى که چيزهاى بد کسب کرده اند کيفر هر بدى همانند آن است و آنان را ذلّت فرا مى گيرد. هيچ چيز از (کيفر) خدا مصونشان نمى دارد گوئى چهره هاشان از پاره هاى شب ظلمانى پوشيده شده است، اينان اهل آتشند و در آن جاودان خواهند بود. (27) وَيَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُوا مَكَانَكُمْ أَنْتُمْ وَشُرَكَاؤُكُمْ ۚ فَزَيَّلْنَا بَيْنَهُمْ ۖ وَقَالَ شُرَكَاؤُهُمْ مَا كُنْتُمْ إِيَّانَا تَعْبُدُونَ (28) و روزى که همگى آنان را محشور مى کنيم آنگاه به آنان که شرک ورزيده اند مى گوئيم: شما و شريکانتان در جاى خود بايستيد پس ميانشان جدائى مى افکنيم و شريکانشان گويند: شما ما را پرستش نمى کرديد. (28) فَكَفَىٰ بِاللَّهِ شَهِيدًا بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ إِنْ كُنَّا عَنْ عِبَادَتِكُمْ لَغَافِلِينَ (29) پس خدا کافى است که ميان ما و شما شاهد باشد به تحقيق ما از پرستش شما بى خبر بوديم. (29) هُنَالِكَ تَبْلُو كُلُّ نَفْسٍ مَا أَسْلَفَتْ ۚ وَرُدُّوا إِلَى اللَّهِ مَوْلَاهُمُ الْحَقِّ ۖ وَضَلَّ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَفْتَرُونَ (30) آنجاست که هر کسى آنچه را از پيش کرده است مى آزمايد و به سوى خدا مولاى واقعيشان بازگشت داده مى شوند و گم و ناپديد شود از آنان آنچه افترا مى زدند. (30) قُلْ مَنْ يَرْزُقُكُمْ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ أَمَّنْ يَمْلِكُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَمَنْ يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَيُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَمَنْ يُدَبِّرُ الْأَمْرَ ۚ فَسَيَقُولُونَ اللَّهُ ۚ فَقُلْ أَفَلَا تَتَّقُونَ (31) بگو: چه کسى از آسمان و زمين شما را روزى مى دهد؟ يا چه کسى مالک گوش و چشمها (ى شما) است؟ و چه کسى زنده را از مرده (مثلا گياه را از خاک) بيرون مى آورد و (نيز) مرده را از زنده بيرون مى آورد (زنده را به مرده مبدّل مى سازد)؟ و چه کسى امر (جهان) را تدبير مى کند؟ پس خواهند گفت: خداى، پس بگو: با اين وصف چرا (از خدا) پروا نداريد (و غير او را پرستش مى کنيد)؟ (31) فَذَٰلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمُ الْحَقُّ ۖ فَمَاذَا بَعْدَ الْحَقِّ إِلَّا الضَّلَالُ ۖ فَأَنَّىٰ تُصْرَفُونَ (32) پس اين است اللّه پروردگار به حقّ شما، با اين وصف بعد از حق جز گمراهى چيست؟ پس چگونه (از راه حقّ) گردانيده مى شويد؟ (32) كَذَٰلِكَ حَقَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ عَلَى الَّذِينَ فَسَقُوا أَنَّهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (33) بدينگونه سخن پروردگارت درباره کسانى که نافرمانى (خدا) کنند ثابت گشته است که آنان (به سبب فسقشان) ايمان نخواهند آورد. (33) 🕊👇 ☫ به نهضت سواد رسانه ای بپیوندید👇 https://eitaa.com/NhztSavadResani