◾️علم دینی از نگاه آیت الله مهدوی کنی◾️
🔹مواجهه ایشان با موضوع پیوند بین علوم انسانی و معارف اسلامی و کوشش برای تحول در علوم انسانی؛ نه از بیم رخنه علوم جدید که با هدف به روز رسانی اندیشه دینی صورت گرفته است.
🔹 به نظر می رسد کسانی که از تحول علوم انسانی و اسلامی سازی علوم سخن میگویند از دو خاستگاه متفاوت دین و علوم جدید به این مساله پرداختهاند.
حجت الاسلام محسن الویری بخش اول
▫️متن حاضر مصاحبه حجت الاسلام محسن الویری از اساتید حوزه و دانشگاه و از دانش آموختگان دانشگاه امام صادق ( ع) با فصلنامه علوم انسانی صدرا شماره ۱۵ پاییز ۱۳۹۴ در باب نظریه آیت الله مهدوی کنی درباره علم دینی است که در ادامه خدمت مخاطبین کانال علوم انسانی اسلامی ارائه می گردد.
🔸آشنایی حقیر با مرحوم آیت الله مهدوی کنی اعلی الله مقامه تا پیش از ورود به دانشگاه امام صادق علیه السلام در حد آشنایی با چهره های برجسته انقلاب و با واسطه بود. البته در ماه های آخر حضور ایشان در کمیته حقیر چند ماهی در مجله نگهبان که ارگان کمیته های انقلاب بود خدمت کرده ام. ولی طبعا در آنجا هم توفیق ارتباط از نزدیک و حتی توفیق زیارت ایشان را نداشتم. نخستین بار در مراسم افتتاح دانشگاه که همزمان با میلاد پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و امام صادق علیه السلام در سال ۱۳۶۱ برگزار شد توفیق زیارت ایشان دست داد که به صورت کامل پای صحبت ایشان نشستم و پس از ورود به دانشگاه در بهمن ۱۳۶۱ افزون بر شرکت مستمر در درس اخلاق معظم له از هر فرصتی برای بهره مندی از خرمن علم و اخلاق و معنویت یشان بهره می جستم. طبعا پس از دانش آموختگی در مقطع کارشناسی ارشد و قرار گرفتن در عداد همکاران دانشگاه امام صادق علیه السلام این رابطه شاگردی در محیط اداری و در قالب جلسات کاری و مکاتبات هم پی گرفته شد.
◾️ با توجه به آشنایی دیرینه حضرتعالی با مرحوم آیت الله مهدوی کنی، ایده اصلی ایشان برای تحول علوم انسانی و پیوند آن با معارف دینی، همچنین بهرهبرداری از معارف بشری را چه چیزی ارزیابی میفرمایید؟
🔸من به نوبه خودم از شما و فصلنامهتان تشکر میکنم که هم پرونده ای را برای تبیین اندیشههای مرحوم آیت الله مهدوی کنی اعلی الله مقامه اختصاص داده اید و هم این که فرصتی را برای گفتگو در این زمینه در اختیار حقیر قرار دادید.
🔸به نظر بنده کسانی که از تحول علوم انسانی و اسلامی سازی علوم سخن گفتهاند و پیوند علوم انسانی با معارف دینی را مدنظر قرار دادهاند از دو خاستگاه متفاوت به این مساله پرداختهاند. برخی از خاستگاه دین به این موضوع پرداختهاند و برخی دیگر از خاستگاه علوم جدید.
🔸گروه اول بر این باورند که اندیشه دینی و معارف دینی و مشخصاً مکتب اهل بیت علیهم السلام از این ظرفیت برخوردار است که بتواند متناسب با تحولات جوامع، نیازهای فکری و اجرایی و به عبارتی دقیقتر نیازهای نظری و عملی جوامع را برآورده کند. این گروه در عمل میکوشد تا اندیشهی اسلامی را در جهت رفع نیازهای مذکور تا حد امکان بازخوانی و بازسازی نماید.
🔸گروه دوم که شاید به نوعی از رخنه علوم جدید واهمه دارند، بیش از هر چیز نگران آسیبها و پیامدهای این علوم جدید برای جوامع اسلامی هستند. این گروه اگر از اسلامی سازی علوم حرف میزنند، مرادشان کاستن پیامدهای منفی علوم جدید، بستن منافذ رخنه علوم جدید (بیشتر علوم انسانی) و توجه دادن به مبانی نادرست و ناصواب و پیامدهای مخرب این علوم جدید میباشد.
🔸 این گروه بیش از آن که بتوانند در باره علوم انسانی اسلامی سخن بگویند از آفات و آسیبهای علوم انسانی جدید غربی سخن میگویند. این نوع نگاه بیشتر یک نوع واکنش سلبی در برابر علوم جدید است؛ برعکس گروه اول که یک نوع واکنش ایجابی نسبت به معارف دینی دارند.
🔸بر اساس مقدمه ای که ذکر شد برداشت حقیر این است که مرحوم آیت الله مهدوی کنی در گروه اول قرار میگیرند. مواجهه ایشان با موضوع پیوند بین علوم انسانی و معارف اسلامی و کوشش برای تحول در علوم انسانی؛ نه از بیم رخنه علوم جدید که با هدف به روز رسانی اندیشه دینی صورت گرفته است.
ادامه دارد ...
http://m-alviri.ir/interview/%d8%a2%db%8c%d8%aa%e2%80%8c%d8%a7%d9%84%d9%84%d9%87-%d9%85%d9%87%d8%af%d9%88%db%8c%e2%80%8c%da%a9%d9%86%db%8c-%d9%88-%d8%b9%d9%84%d9%85-%d8%af%db%8c%d9%86%db%8c/
◾️گفتمان تمدنی سربازان ولایت خلیج همیشه فارس◾️
@OlomEnsaniEslami