💠🔷💠🔷💠🔷💠🔷 ﷽ 💠 عنوان سرمقاله: بازشناسی مفهوم توسعه ی معنایی (بررسی موردی: توسعه ی معنایی در آیه ی 127 سوره ی اعراف و چالش‌های ترجمه و تفسیر آن)💠 🔹 نویسندگان: دکتر محمدعلی مهدوی راد، دکتر الهه هادیان رسنانی 🔹 مجله‌ی پژوهش دینی، دوره ی ۱، شماره ی ۴۰ - ( بهار و تابستان ۱۳۹۹ ) 🔍 چکیده ی مقاله: 🔹قاعده‌ی «توسعه ی معنایی» از قواعد مربوط به مباحث الفاظ و ظاهراً مبحثی جدید و متفاوت با قواعد مشابه است که در موارد زیادی میان آن‌ها خلط می‌شود. مراد از «توسعه ی معنایی»، چندمعنایی به مفهوم دلالت لفظ بر چند معنا در عرض یکدیگر نیست؛ بلکه مراد، شمول و توسعه ی لفظ بر معانی در طول همان اصل معنایی اولیه ی خویش است. 🔹این ظرفیت زبانی در دوره‌ی قبل از ظهور اسلام نیز وجود داشت؛ ولی با ظهور اسلام روشن‌تر گردیده و در فرهنگ اسلامی، واژه‌ها با این نگاه، گستره و توسعه ی بیشتری پیدا کرد و مفاهیم جدیدی در زبان قرآن کریم و روایات عرضه شد. لذا اهل‌بیت(علیهم السلام) از دو زاویه ی تفسیری و تعلیمی به ارائه ی نمونه‌هایی از توسعه ی معنایی در روایات تفسیری پرداخته‌اند. 🔹مهم‌ترین عامل در تشخیص توسعه ی معنایی در قرآن کریم، سیاق آیه است و با توجه به همین امر است که به نظر می‌رسد بسیاری از برداشت‌ها و معادل‌ها به‌ویژه در ترجمه‌های قرآن، معادل‌های دقیقی نبوده و در مواردی نیز نادرست باشد. 🔹به عنوان نمونه، تفاوت فضای آیه ی 127 سوره ی اعراف و آیه ی 4 سوره ی قصص، نیازمند قبول توسعه ی معنایی در آیه ی سوره ی اعراف است که بیشتر مفسرین و مترجمین به جهت مشابهت این آیات، سیاق را نادیده گرفته و چنین توسعه ی معنایی را برداشت نکرده‌اند و سعی کرده‌اند تا در تبیین تفاوت دو سیاق، دست به توجیهاتی بزنند. اما در توسعه ی معنایی این آیه ی شریفه، «قتل» به معنای کشتن روح تفکر و اندیشه در انسان و «استحیاء» نیز به معنای از میان بردن حیا (حیا ربایی) از زنان درجامعه است. اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم فایل کامل مقاله 👇 🆔 @OstadMahdaviRad