🔺 کتاب «قرآن و نخستین ادوار تفسیری شیعه امامیه» نوشته مئیر بَراَشر بهتازگی با ترجمه نصرت نیلساز و پریسا عسکری سمنانی بهعنوان یکی از کتابهای مجموعه مطالعات اسلامی نشر حکمت منتشر و راهی بازار نشر شده است.
🔹 اینکتاب حاصل پژوهشی با رویکرد پدیدارشناختی به تفاسیر کهن امامیه است. مئیر بَراَشر در این کتاب مکتبی متمایز در تفسیر قرآن را معرفی میکند که ویژگیهای عمده آن عبارت است از تفسیر بر اساس احادیث، تفسیر گزینشی برخی آیات مرتبط با تشیع، علاقۀ اندک به علم کلام و مسائل خاص مربوط به امامت. به عقیده وی، دو مبنای تفسیری مهم بازتابیافته در این آثار، نیاز به تفسیر قرآن و انحصار مرجعیت در تفسیر به ائمه علیهمالسلام است.
🔺 عناوین اصلی اینکتاب بهترتیب عبارتاند از: یادداشت استاد محمدعلی مهدوی راد، مقدمه مترجمان، پیش گفتار، درآمد، فصل ۱: مجموعه های تفسیری: مفسران و آثار آن، فصل ۲: مکتب تفسیری قبل از آل بویه، فصل ۳: روشهای تفسیری، فصل ۴: نهاد امامت و آموزه های مرتبط با آن، فصل ۵: در باب رویکرد شیعه امامیه به بنی امیه و بنی عباس، فصل ۶: دو روایت شاذ در تفاسیر کهن امامیه، پیوست: فهرست ارجاعات به روایات ابوالجارود در تفسیر قمی، کتاب شناسی، اختصارات، نمایه.
🔹 در بخشی از یادداشت محمدعلی مهدوی راد بر اینکتاب آمده است:
اگر در متن کتاب مواردی چنین یا مصداق یابی هایی برای برخی آیات آمده از این چند صورت خارج نیست: یا جعل و وضع است برای اهداف یادشده و یا قابل توجیه و تأویل است براساس مبانی پذیرفته شده و دقیق، مانند آنچه در صفحه ۲۲۰ آمده است و مترجمان بدان اشاره کرده اند. نکته شایان توجه و تأمل اینکه مؤلف یا تنبیهی ستودنی در مقدمه و متن (ص ۲۳۰) تصریح کرده که مواردی از این دست را عالمان شیعه در دوره های بعد نقد و تحلیل کرده و نشان داده اند که شیعه این گونه افزودنی ها و مصداق یابی ها را نپذیرفته است.
🆔
@OstadMahdaviRad