https://eitaa.com/peirovir/482 ماقبل
1️⃣ حسن بن علیّ علیهماالسّلام حکومت و زمامداری را بهمعاویه واگذار میکند، مشروط بهآنکه معاویه، طبق دستور قرآن مجید و روش پیامبر صلّی الله علیه و آله رفتار کند.
2️⃣ بعد از معاویه، خلافت از آنِ حسن بن علیّ علیهماالسّلام خواهد بود و اگر برای او حادثهای پیش آید، حسین بن علیّ علیهماالسّلام، زمام امور مسلمانان را در دست میگیرد. نیز معاویه حقّ ندارد کسی را بهجانشینی خود انتخاب کند.
3️⃣ بدعت ناسزاگویی و اهانت نسبت بهامیرمؤمنان علیهالسّلام و لعن آن حضرت در حال نماز، باید متوقّف گردد و از علیّ علیهالسّلام، جُز بهنیکی نباید یاد شود.
4️⃣ مبلغ پنج میلیون درهم که در بیت المال کوفه موجود است از موضوع تسلیم حکومت بهمعاویه، مستثنی است و باید زیر نظر امام مجتبی علیهالسّلام مصرف شود.
5️⃣ معاویه تعهّد میکند که تمام مردم، أعم از ساکنان شام و عراق و حجاز، از هر نژادی که باشند، از تعقیب و آزار وی در امان باشند و از گذشتهی آنان صرف نظر کند و احدی از آنها را بهسبب فعّالیتهای گذشتهشان ضدّ حکومت معاویه، تحت تعقیب قرار ندهد... علاوه بر این معاویه تمام یاران علیّ علیهالسّلام را در هر کجا هستند، امان میدهد... نیز نباید هیچگونه خطری از ناحیهی معاویه، متوجّه حسن بن علیّ و حسین بن علیّ و هیچ کدام از افراد خاندان پیامبر صلّی الله علیه و آله بشود... در پایان پیمان، معاویه أکیداً تعهّد کرد تمام مواد آن را محترم شمرده دقیقاً بهمورد اجرا بگذارد. او خدا را بر این مسئله گواه گرفت و تمام بزرگان و رجال شام نیز گواهی دادند.4
امّا امان از پیمانشکنی که خدای متعال در قرآن کریم می فرماید: با ائمّهی کفر قتال کنید زیرا ایشان پایبند عهد و پیمان خود نیستند5. زمانی که معاویه بهکوفه درآمد، گفت: «ألا إنی کنت شرطت شروطاً أردت بها الألفة و وضع الحرب، ألا و إنها تحت قدمی» 6 من پیماننامهای را امضاء کردم که بههدف ایجاد الفت و فروکش کردن جنگ بود، اکنون که هدف حاصل شد، آن پیماننامه، زیر پای من است.
✔️ نتیجه میگیریم که مهمترین اثر صلح تحمیلی بر امام حسن مجتبی علیهالسّلام، معرفّی شخصیّت معاویة بن أبی سفیان بود که در تاریخ ماند و همه فهمیدند که معاویه، آدم قابل اعتمادی نیست و پای هیچ عهد و پیمانی نمیماند.
📝 پی نوشتها
1️⃣ صدوق، محمّد بن علی بن حسین بن بابویه، علل الشّرایع، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، چاپ اوّل، 1408ق، بیروت، باب 159، حدیث2.
2️⃣ نهج البلاغهی صبحی صالح، بخش خطبه ها، کلام 122.
3️⃣ پیشوایی، مهدی، سیرهی پیشوایان، موسسهی امام صادق علیهالسلام، چاپ چهاردهم، 1381ش، ص97.
4️⃣ همان، ص113.
5️⃣ توبه/12: «... فَقاتِلُوا أَئِمَّةَ الْكُفْرِ إِنَّهُمْ لا أَيْمانَ لَهُم...»
6️⃣ جعفریان، رسول، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه علیهمالسّلام، انتشارات انصاریان، قم، چاپ ششم، 1381ش، ص164.
🙏 با احترام
👤 محمدحسن بشیری ✍️
🌐 @Peirovir