امروز در برنامه شبکه اینترنتی کتاب از بنده سوال شد در بین حاکمان ایران چه کسی به اندازه رهبری اهل مطالعه بوده؟ من توضیحاتی ارائه کردم درباره حاکمان(لااقل معاصر) تعدادی اصلا سواد خواندن نداشتند.مثلا حسین مکی میگه: رضاشاه در جلسات هفتگی که روشنفکران کارگزار او برگزار میکردند شاهنامه رو براش میخوندن و بعضا او ده یا پانزده دقیقه گریه میکرد. از نظر سواد خواندن و دانستن زبان خارجی آغامحمدخان قاجار از سایرین قبل و بعد خود سرآمد بود. اما چه کسی میشه گفت بیش از آقا اهل مطالعه ست؟یا در یک سطح بودن لااقل باید گفت: حضرت امام. حالا سند چیه؟ جلد اول کتاب پا به پای آفتاب رو بخونید. همسر، برادر و فرزندان امام درباره ایشون صحبت کردن. اونجا روایتی از کتاب خوانی امام خواهید دید که تا به امروز با اون روبرو نبودید. دختر امام میگه که ایشون انقدر کتاب میخوندن که وقتی وارد اتاقشون میشدی باید امام رو بین کتابها پیدا میکردین! ضمنا امام هم بسیاری از رمان ها رو خونده بودن ضمنا امام اولین کتابهاشون در پیش از حدود ۲۸ سالگی نوشتن یعنی نویسنده قهاری هم بودن. از شرح دعای سحر تا کشف الاسرار. اگر فرصت اجازه بده این روایت ها رو توی کانال منتشر میکنم. https://eitaa.com/Politicalhistory