هدایت شده از اسماعیل فخریان
لَا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ فرمود جمهوری اسلامی حرم است و این حرمتش از همۀ حرم‌ها بالاتر. حرم یعنی مردم و ولیّ که می‌شود جمهوری اسلامی. این حرم مقدس است، چون مردمش مقدسند، چون کارشان مقدس است، چون گوش به فرمان خدایند، چون در طواف ولیّ‌خدایند. مقدسند چون دین را زنده کردند، تدین را زنده کردند، توحید را زنده کردند، با شرک و کفر و الحاد درجنگند. اصل اساسی در تقدس دینی دو امر است: عبودیت خدا و اجتناب از طاغوت. وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَسُولًا أَنِ اعْبُدُوا اللَه وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ. نحل۳۶٫ بیگانه‌ها، غریبه‌ها، نامحرم‌ها، ناپاک‌ها نمی‌توانند در حرم بمانند. حرم جای اینها نیست، برایشان قفس است، تنگ است، تار است و تاریک. نه اینکه حرم نور است و بستر تجلی نور، اینها چشم‌شان با تاریکی انس گرفته، خفاش‌اند. از نور بدشان می‌آید، با ظلمت انس بیشتری دارند. اینها از حرم فراری‌اند. حال‌شان از نور و طهارت به‌هم می‌خورد. کثافت برایشان شیرین‌تر است. دست خودشان هم نیست، اینطوری‌اند دیگر. حرم جمهوری اسلامی ایران را لَا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ. @fakhrian_ir