امشب، شبِ نیمه‌ی شعبانه. شبی که مبادا از عظمت‌اش غافل باشیم. یه امشب رو، دستِ پیمان و عهد با امام زمان ببندیم. اصلا بریم یه گوشه خلوت کنیم تو این همهمه هایِ قشنگِ شهر، تولدِ آقا رو تبریک بگیم بهشون و عهد ببندیم که آقاجان؛ شبِ تولدِ شما، محضِ تبسمِ زیبای شما، قول میدم فلان کارمو بذارم کنار! قول میدم برای خشنودی شما، فلان کارو انجام بدم. قول میدم توی فلان زمینه بیشتر تلاش کنم تا به دردِ شما بخورم و جزءِ اصحابِ سربار نباشم... رفیق! امام زمان داره می‌بینه، می‌شنوه! این از جنبه‌ی فردی؛ ولی جنبه‌ی اجتماعی هم ول نکنیم. بیایم به کاری کنیم برای امام زمان... توان مالی نداری، اشکالی نداره. "به راهِ بادیه رفتن بِه از نشستنِ باطل!" قدرِ وسعت بکوش! شده پنج تا شکلات بگیر برو به خانواده بده بگو عیدیِ صاحب زمونه. دغدغه داشته باش! یهو دیدی بردنت زیرِ بیرقِ خودشون.💚