تیشهی غرب به ریشهی اخلاق به نام آزادی! از منظرفقیه شهیدایه الله مطهری:
برخلاف تصور بسیاری از فلاسفه غرب، آن چیزی که مبنا و اساس حق آزادی و لزوم رعایت و احترام آن میگردد، میل و هوا و اراده فرد نیست، بلکه استعدادی است که آفرینش برای سیر مدارج ترقی و تکامل به وی داده است. اراده بشر تا آنجا محترم است که با استعدادهای عالی و مقدسی که در نهاد بشر است هماهنگ باشد و او را در مسیر ترقی و تعالی بکشاند، اما آنجا که بشر را به سوی فنا و نیستی سوق میدهد و استعدادهای نهانی را به هدر میدهد احترامی نمیتواند داشته باشد. بسیار اشتباه است اگر خیال کنیم معنی اینکه «انسان آزاد آفریده شده» این است که به او میل و خواست و اراده داده شده است و این میل باید محترم شناخته شود؛ مگر آنجا که با میلها و خواستهای دیگران مواجه و معارض شود و آزادی میلهای دیگران را به خطر اندازد. ما ثابت میکنیم که علاوه بر آزادیها و حقوق دیگران، مصالح عالیهی خود فرد نیز میتواند آزادی او را محدود کند. بزرگترین تیشهای که به ریشهی اخلاق زده شده، به نام آزادی و از راه همین تفسیر غلطی است که از آزادی شده است.
ادامه دارد.
کتاب «اخلاق جنسی در اسلام و جهان غرب،ص۴۵ و ۴۶