بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «حضرت ام‌البنین(س)، مادر ایثار ٢» روز شنبه، ١۴٠١/١٠/١٧ مناسبت روز: امروز سالروز یکی از پلیدترین توطئه‌های دشمنان اسلام در تاریخ معاصر، یعنی «کشف حجاب در ایران اسلامی» به دستور رضاشاه پهلوی در سال ١٣١۴ شمسی است؛ که هرچند این سوغات غرب با سقوط رضاخان در سال ۱۳۲٠ به پایان رسید، اما هنوز هم آثار شوم آن در ایران اسلامی قابل رؤیت است؛ لذا سخن امروز را با یادآوری این خیانت بزرگ رژیم پهلوی آغاز می‌نمائیم؛ ✍️ اما همانطور که مستحضرید از روز گذشته به مناسبت سالروز رحلت حضرت ام‌البنین (س)، مبحثی را در رابطه با ادوار زندگی این بانوی بزرگ اسلام آغاز کردیم و دوران پرافتخار ایشان را به شش دوره تقسیم نموده و سه دوره آن را به شرح زیر تقدیم نمودیم: 1️⃣ از زمان تولد تا ازدواج: «دوران اصالت و شجاعت خانوادگی» 2️⃣ از زمان ازدواج با امیرالمؤمنین (ع) تا خلافت علوی: «دوران تربیت یافتگی» 3️⃣ دوران خلافت علوی: «الگویی شایسته در همسری خلیفه مسلمین» ✍️ انشاالله امروز نیز به سه دوره دیگر از زندگی سراسر فخر و مباهات حضرت ام‌البنین (س) می‌پردازیم: 4️⃣ از صلح امام حسن (ع) تا آغاز قیام حسینی: «دوران حمایت از حسنین (ع) و تربیت فرزندانی شجاع و ولایت‌مدار» پس از شهادت امیرالمؤمنین (ع) و با صلح اجباری امام حسن (ع)، دوران مهجوریت اهل‌بیت، دوباره آغاز گردید و حضرت ام‌البنین (س) و فرزندان ایشان نیز در این مظلومیت، شریک و همراه اهل‌بیت (ع) بودند؛ در این دوران سخت، حضرت ام‌البنین (س) نسبت به تربیت حماسی چهار یادگار علوی، همت گمارده‌اند‌؛ به صورتی که مورخین در این دوران، به نقش حمایتی آن حضرت و فرزندان ایشان، مخصوصاً حضرت عباس (ع) از امام‌حسن (ع) و امام حسین (ع) و نیز احترام و علاقه‌مندی حسنین (ع) نسبت به حضرت ام البنین (س) اشاره نموده‌اند؛ 5️⃣ دوران قیام حسینی: «صبر عظیم و فدا نمودن چهار فرزند در راه ولایت» با انتشار خبر مرگ معاویه و آغاز خلافت یزید، فتنه تحریف آشکار اسلام آغاز گردید و در این دوران، امام حسین (ع) به‌صورت قاطع و سریع در برابر تحریف قرآن و سنت ایستادند و در نهایت حماسه حسینی و نهضت عاشورا به وقوع پیوست؛ در تمامی این دوران بسیار سخت، حضرت ام‌البنین (ع) که بیش از شصت سال از عمر شریفشان می‌گذشت، همچنان با عمل به آیه « وَ قَرْنَ فی بُيُوتِکُنَّ ...» در خانه‌ی خود در مدینه ماندند، اما چهار شیرمرد خود را برای ولایت‌یاوری و حمایت و دفاع از امام حسین (ع) راهی مکه و سپس راهی کربلا نمودند و با در پیش گرفتن صبری عظیم و جميل، در خانه حضرت ام‌سلمه (س) آخرین و علوی‌ترین همسر پیامبر (ص)، با دل نگرانی، چشم به «قاروره» داشتند تا بالاخره با خونین شدن آن دریافتند که حضرت سیدالشهداء (ع) به شهادت رسیده‌اند؛ طبق روایات، «قاروره»، مقداری از خاک کربلا بود که پیامبر(ص) آن را به ام‌سلمه (س) داده و فرموده بودند: «هر‌گاه دیدید که این خاک، به خون تبدیل شد، بدانید که فرزندم حسین (ع) را در کربلا به شهادت رسانده‌اند». 6️⃣ پس از قیام عاشورا تا رحلت: «دوران فرهنگ‌سازی عاشورایی» از لحظه خون شدن خاک قاروره، دیگر کسی حضرت ام البنین (س) را آرام و ساکت ندید؛ بانویی که مظهر عفت و حجاب فاطمی و همچنین شجاعت قبیله بنی‌کلاب بود و سال‌ها در خانه امیرالمؤمنین (ع) مانده بود و کمتر کسی ایشان را بیرون از خانه دیده بود، این‌بار همچون حضرت فاطمه زهرا (س) پس از رحلت پیامبر (ص) وارد میدان شدند و بیت الاحزانی در بقیع برپا نموده و تا آخرین لحظات عمر، با گریه‌های عاشورایی و هدفمند خویش، پرچمدار فرهنگ‌سازی عاشورایی در جامعه مرده مدینه و حجاز شدند و یاد عاشورا و شهدای کربلا را زنده نگه‌ داشتند و البته با این حرکت به یادماندنی در تثبیت امامت حضرت سجاد (ع) نیز نقش به‌سزایی داشتند. ✍️ آنچه گذشت، گوشه‌ای از زندگی پرافتخار بانوی بزرگ اسلام، حضرت ام‌البنین (ع) بود که در این مجال اندک به همین مقدار بسنده نموده و سخن امروز را با این روایت به پایان می‌بریم که چون حضرت از شهادت سیدالشهداء (ع) و فرزندانشان در کربلا خبردار شدند، باران اشک از دیدگان مبارک فرو ریخته و فرمودند: «ای کاش فرزندانم و تمامی آنچه در زمین است فدای حسین می‌شد و او زنده می‌ماند!» که بی‌شک این سخنِ حضرت، دليل دیگری بر دلدادگی عمیق ایشان به اهل‌بیت عصمت و طهارت و امام حسین (ع) می‌باشد. (ریاحین الشریعه، ج۳، ص۲۹۳) 📚 برداشتی از کتاب پژوهشی مادر پسران، نوشته محمد رضایی آدریانی https://eitaa.com/ROOZBARG