✅ #روزبرگ_شیعه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم
موضوع امروز: «#آیات_المهدی ١٧»
روز یکشنبه، ١۴٠٢/٠١/٢٠
✍️ مناسبت روز: امشب اولین شب قدر (لَیلَةُالقَدر) است؛ شب نزول قرآن و مقدّر شدن امور یک‌ساله انسان که در قرآن مجید در سوره‌های قدر و دخان به آن اشاره شده و ارزش این شب را بیش از هزار ماه دانسته‌اند: «لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْر»
«شب قدر» طبق روایات اسلامی نیز، بافضیلت‌ترین شبِ سال و شب رحمت الهی و آمرزش گناهان است و در آن، فرشتگان به زمین و به حضور حجت حیّ الهی نازل می‌شوند و مُقدّرات سال جدید بندگان را بر امام زمان (عج) عرضه می‌کنند؛
هرچند در روایات اسلامی، زمان دقیق «شب قدر» روشن نیست، ولی طبق تصریح بسیاری از روایات، این شب در ماه مبارک رمضان واقع شده و به احتمال زیاد یکی از شب‌های ۱۹، ۲۱ و یا ۲۳ این ماه است که البته در روایات اهل سنت بر شب ۲۷ رمضان نیز تأکید شده است.
بنابراین مؤمنین در این شب‌ها با الگوگیری از کلام و سیره اهل‌بیت (ع)، به شب‌زنده‌داری، خواندن قرآن، دعا و دیگر اعمال شب قدر می‌پردازند؛
همچنین ضربت خوردن و شهادت امیرالمؤمنین (ع) در این ایام، بر اهمیت این شب‌ها افزوده و شیعیان از فضیلت سوگواری برای آن امام همام نیز در شب‌های قدر، بهره می‌برند؛ لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند حضرت امیر (ع) آغاز می‌نمائیم؛
✍️ اما امروز هجدهمین روز از ماه مبارک رمضان است و طبق روال روزهای گذشته، به تفسیر کوتاه یکی دیگر از «آیات المهدی» در قرآن کریم می‌پردازیم:
💠 «فَفَرَرْتُ مِنكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ لِی رَبِّی حُكْماً وَجَعَلَنِی مِنَ الْمُرْسَلِينَ»: «(موسى گفت:) چون از شما بیمناک بودم از نزدتان گريختم، سپس پروردگارم به من حكمت (دانش و حکومت) بخشيد و مرا از پيامبران قرار داد.» (شعراء/٢١)
در این آیه، حضرت موسی (ع)، علت فرار خود از مصر را خوف و حذر عقلی از خطر دشمنان بیان فرموده‌اند؛
مفسرین بنابر روایات تفسیری اهل‌بیت (ع) این آیه را از «آیات المهدی» دانسته‌اند؛ چنانچه امام صادق (ع) با اشاره به این آیه فرمودند: «صاحب‌الامر را غيبتى است كه (در بیان دلیل آن) می‌فرماید: من از بین شما غایب شدم، چون (بر جان خويش) بيمناك بودم...»: «... إِنَّ لِصَاحِبِ هَذَا اَلْأَمْرِ غَيْبَةً يَقُولُ فِيهَا- فَفَرَرْتُ مِنْكُمْ لَمّٰا خِفْتُكُمْ...» (تفسیر اهل‌بیت/ بحارالأنوار، ج۵۲، ص۱۵۷)
👈 همچنین امام باقر (ع) فرمودند: «زمانی‌که قائم ما به پا خیزد، درحالی‌که مردم را مورد خطاب قرار می‌دهد، این آیه را تلاوت می‌فرماید: فَفَرَرْتُ مِنکُمْ لَمَّا خِفْتُکُمْ فَوَهَبَ لِی رَبِّی حُکْمًا وَ جَعَلَنِی مِنَ المُرْسَلِینَ» (تفسیر اهل‌بیت/ البرهان/ بحارالأنوار، ج۵۲، ص۲۸۱)
✍️ و اما چند نکته درباره این آیه:
1️⃣ غايب شدن از بین امت مخصوص امام عصر (عج) نیست و بسیاری از انبیاء الهی همچون حضرت موسی (ع) از میان قوم خود، غائب شده‌اند؛
2️⃣ یکی از علل غیبت اولیاء الهی از جمله امام عصر (عج)، وجود دشمنان بسیار و دوستان و مدافعین اندک است؛ لذا به سبب خوف از دشمن و حفظ جان به دستور الهی غائب می‌شوند تا آمادگی لازم در مردم ایجاد گردد؛
3️⃣ «خوف» در اینجا به معنای حذر عقلی از خطر است و با «جُبن» که به معنای ترس و بُزدلی است و از ضعفِ نَفْس نشأت می‌گیرد، کاملاً متفاوت است؛
4️⃣ دو مانع بزرگ ظهور حضرت حجت (ع)، «وجود حاکمان ظالم» و «عدم آمادگی یاران و مدافعان حضرت» است؛
5️⃣ ایجاد امنیت برای امام زمان (عج) یکی از شرایط ظهور ایشان است، لذا شیعیان وظیفه دارند با کسب قدرت لازم در زمین، چنین زمینه‌ای را برای دفاع از حضرت فراهم نمایند و بر این اساس امام راحل (ره) پس از پیروزی انقلاب و تشکیل حکومت اسلامی فرمودند: «انقلاب مردم ایران، نقطه شروع انقلاب بزرگ جهانی اسلام، به پرچمداری حضرت حجت (ارواحنا فداه) است...» (صحیفه نور، ج۲۱، ص۳۲۷)
https://eitaa.com/ROOZBARG