بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: « و »        روز جمعه، ١۴٠٢/٠۴/٣٠ ✍️ مناسبت روز: امروز سومین روز ماه حزن و اندوه است و مورخین آورده‌اند که در این روز، عمربن سعد ملعون با لشگری چهار، شش یا نه هزار نفری وارد صحرای کربلا شد و در مقابل کاروان حسینی صف‌آرایی کرد؛ لذا سخن امروز را با لعن و نفرین به تمامی کسانی که باعث رعب و وحشت کودکان و زنان حسینی گردیدند، آغاز می‌نمائیم؛ یکی از شبهاتی که در این ایام از جانب برخی از نواصب در فضای مجازی و حقیقی مطرح می‌شود، این است که می‌گویند کوفه پایگاه شیعیان بوده و تمامی لشکریان چند هزار نفری که روبروی امام حسین(ع) ایستادند، همه از شیعیان کوفی بوده‌اند، بنابراین شیعیان خودشان امامشان را دعوت و پس از آن ایشان را کشته‌اند و حالا پس از هزار و چند صد سال هنوز برای او عزاداری می‌کنند و اشک می‌ریزند! لذا این موضوع اصلاً به بنی‌امیه و پیروان خلفاء راشدین مربوط نمی‌شود! ✅ برای پاسخ به این شبهه به سراغ مصاحبه استاد محمدحسین رجبی دوانی مورخ معاصر تاریخ اسلام در تاریخ ۱۳۹۳/۰۹/۰۹ با گروه نسیم می‌رویم و با نگاه تاریخی دقیق به این شبهه پاسخ می‌دهیم: ✍️ بی‌شک نسبت دادن لشکر ابن زیاد ملعون به شیعه، جفای عظیمی است، چرا که طبق تاریخ حداقل نیمی از مردم کوفه مخالف امیرالمؤمنین (ع) بوده‌اند و نیم دیگر هم «شیعه» نبودند بلکه حداکثر هواخواه حضرت علی (ع) بودند، چنانچه «ابن ابی الحدید» شارح اهل سنت نهج‌البلاغه این مطلب را می‌گوید و سپس تصریح می‌کند که البته آنها شیعه نبودند بلکه فقط هواخواه حضرت علی (ع) بودند؛ البته عقل سلیم حکم می‌کرد که امیرالمؤمنین (ع) مرکز خلافتشان را جایی انتخاب کنند که بیشترین پذیرش را دارند منتهی این که گفته می‌شود کوفیان «شیعه» بودند، این یک دروغ و جفای بزرگ تاریخی نسبت به شیعه است، زیرا «شیعه» به کسی اطلاق می‌شود که حضرت علی (ع) را امام اول و جانشین بلافصل پیامبر اکرم (ص) بداند و خلافت خلفای سه‌گانه را قبول نداشته باشد، این در حالی است که در تاریخ آمده، امیرالمؤمنین (ع) در کوفه چندین بار که خواستند از روش خلفای پیشین انتقاد کنند، کوفیان فریاد "وا ابوبکرا و واعمرا" سر دادند تا جایی که حضرت مجبور به سکوت شدند و نتوانستند بسیاری از بدعت‌های خلفاء را در کوفه بردارند! و حتی در تاریخ آمده که کوفیان «حی علی خیرالعمل» که خلیفه دوم برداشته بود را در اذان نمی‌گفتند و اصلاح آن را از امیرالمؤمنین نپذیرفتند! حالا چگونه می‌توان گفت که کوفیان «شیعه» بودند؛ آن‌ها حداکثر هوادار حضرت امیر (ع) در دوره‌ای به عنوان خلیفه چهارم بودند و از خلفای پیشین در همه چیز حتی در بدعت‌هایشان پیروی می‌کردند، لذا در نهج‌البلاغه می‌بینید که چگونه کوفیان، دل حضرت امیر (ع) را به درد آورده و نسبت به آن‌ها گلایه‌ها کرده‌اند؛ بنابراین اگر می‌بینیم برای امام حسین (ع) دوازده هزار نامه از کوفیان رسیده، این موضوع به این معنا نیست که کوفه ١٢ هزار شیعه داشته است، اگر اینطور بود که اصلاً عالم اسلام دگرگون می‌شد؛ درست است که نهضت نامه‌نگاری با امام را برخی شیعیان در کوفه، مانند سلیمان ابن صرد، حبیب ابن مظاهر، و مسلم ابن عوسجه، و عابس آغاز کردند، اما پس از آن، بسیاری از غیر شیعیان به این حرکت پیوستند و این موضوع به دلیل تحقیری بود که کوفیان در زمان حاکمیت بنی‌امیه با آن مواجه شده بودند و آنها می‌خواستند به واسطه دعوت امام از این ذلت بیرون بیایند لذا برای امام حسین (ع) هزاران نامه نوشتند؛ البته مخالفان و دشمنان مکتب اهل‌بیت که می‌خواهند این‌طور القاء کنند که هر کس امام را دعوت کرده و با حضرت مسلم (ع) بیعت نموده شیعه است، خودشان بهتر می‌دانند که کوفیان به سبب همین موضوع که شیعه و پیرو اهل‌بیت (ع) نبودند و به امامت و ولایت الهی امام حسین (ع) اعتقادی نداشتند، اینقدر زود جا زدند و متأسفانه در روبروی امام قرار گرفتند؛ بر این اساس با قاطعیت می‌توان گفت که در کربلا، حتی یک شیعه را نمی‌توان پیدا کرد که با امام جنگیده باشد؛ البته مسلماً برخی از آنها ترسیده و به کمک امام خود نیامدند، اما هرگز شیعیان در بین لشگر جنایتکار کربلا نبوده‌اند. ✍️ روضه: امشب، طبق سنت علماء، متعلق به فرزندان شهید حضرت زینب (س) است؛ در مقاتل آمده که هرکس از بنی‌هاشم رو زمین می‌افتاد، حضرت زینب (ع) برای تسلای قلب امام از خیمه بیرون می‌آمدند، اما بعد از شهادت دو فرزند خود در خیمه ماندند تا مبادا برادر بزرگوارشان شرمنده شوند! بیهوده می‌زنند همه، لاف عاشقی کس نیست عاشق تو به مانند زینبت ای هست و نیستم به فدای تو یاحسین نا قابل است جان دو فرزند زینبت خوشبخت خواهری که‌تو باشی برادرش تا سایه‌ی تو هست دگر غم نمی‌خورم... https://eitaa.com/ROOZBARG