بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «، » روز چهارشنبه، ١۴٠٢/٠۶/١۵ ✍️ مناسبت روز: بیستم صفر، روز اربعین حسینی است که از زمان حضرات معصومین (ع)، اهمیت آن و به جاآوردن زیارت اربعین همواره مورد تأکید بوده است، تاجایی که امام حسن عسکری(ع) آن را یکی از علائم پنج‌گانه مؤمن دانسته‌اند. (إقبال الأعمال، ج٣، ص١٠٠) درباره منشأ اربعین حسینی نیز نکات مختلف در منابع ذکر شده که مهمترین آنها عبارتند از: 1️⃣ «اربعین» روزی است که جابر بن عبدالله انصاری (ره)، صحابی بزرگ پیامبر خدا (ص) از مدینه به کربلا وارد شد تا قبر حضرت اباعبدالله الحسین(ع) را زیارت کند؛ (مصباح‌المتهجّد و بشارةالمصطفی) 2️⃣ «اربعین» روزی است که رأس مطهر امام حسين (ع) توسط حضرت سجاد (ع) از شام به کربلا آورده شد و به بدن مطهر آن حضرت ملحق گردید؛ (بحارالأنوار) 3️⃣ «اربعین» روزی است که حضرت سجاد و اسرای کربلا در مسیر شام به مدینه برای زیارت امام حسین (ع) به کربلا آمدند؛ (لهوف و مثیرالاحزان) هرچند که برخی از مورخین و علماء همچون محدث نوری، علامه مجلسی و شیخ عباس قمی (ره)، آمدن اسراء از شام به کربلا، در نخستین اربعین را بعید دانسته‌ و گفته‌اند که این موضوع، مربوط به اربعین دوم بوده است. (منتهی‌الامال، ج ١، ص ٨١٧) ✍️ اما آنچه مُسلّم است و همه بر آن اجماع دارند این است که اصل زیارت امام حسین (ع) در اربعین حسینی است که ائمه‌اطهار (ع) از هر فرصتی برای رواج آن بهره گرفته‌ و زیارت اربعين را مستحب مؤکد دانسته‌اند؛ علمای بزرگ شیعه نیز با تأسی به اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) ضمن تأکید بر زیارت اربعین و تبیین ثواب عظیم پیاده‌روی برای زیارت آن حضرت، سُنّتِ حسنه‌ای را از خود به یادگار گذاشته‌اند که تا به امروز در کربلای معلی با قوّت برپاست و هر ساله میلیون‌ها عاشق دلباخته از همه جای دنیا با پای پیاده بر سر مزار امام حسین (ع) گرد آمده و شور و شعور حسینی را درهم می‌آمیزند؛ چنانچه رهبر فرزانه انقلاب در این زمینه فرمودند: «شروع جاذبه‌ی مغناطیس حسینی، در روز اربعین است که جابربن‌عبداللَّه را از مدینه بلند می‌کند و به کربلا می‌کشد! این، همان مغناطیسی است که امروز هم با گذشت قرن‌های متمادی، در دل من و شماست...» (۱۳۸۵/۰۱/۰۱). ✍️ البته «اربعین» ابعاد مختلفی دارد که یک بُعد آن، حضور در کربلا و زیارت حرم مطهر حضرت سیدالشهدا (ع) در این روز است اما بُعد دیگر آن، خواندن و تدبر در «زیارتنامه اربعین» است که ازسوی یک امام معصوم و حجت الهی، حضرت صادق (ع) انشاء گردیده و دارای مضامین بسیار عالی و چشمه جوشان معرفت است. (مصباح المتهجد، ص٧٨٨) نکته مهم دیگر در رابطه با اربعین، این است که در روایت آمده که مردم از امام صادق (ع) سؤال کردند که با وجود بیم و ترس از حکومت جائر عباسی، آیا باز هم به زیارت حضرت سیدالشهداء (ع) برویم؟ و حضرت در جواب فرمودند: «بله، بروید!» [كامل‌الزيارات، ص١٢۶] این در حالی است که طبق نظر فقهای شیعه در مسئله وجوب «حج» که یک عمل واجب است، یکی از شرایط استطاعت، «تخلیةالسرب» به معنی «بی‌خطر بودن راه» است؛ یعنی اگر امنیت وجود ندارد، استطاعت محقق نمی‌شود و حج واجب نیست! اما عجیب است که در مورد زیارت سیدالشهداء (ع)، ائمه اطهار حتی با نبود امنیت نیز مردم را ترغیب به این زیارت کرده‌اند! و ثواب آن را بسیار بسیار عظیم دانسته‌اند؛ چنانچه امام باقر (ع) فرمودند: «اگر مردم می‌‏دانستند که در زیارت قبر حسین بن على(ع) چه اجر و ثوابى است، حتماً از شوق و ذوق قالب تهى می‌کردند و به خاطر حسرت‌‏، نفس‌‏هایشان به شماره افتاده و قطع می‌شد!» سپس فرمودند: «کسى که از روى شوق (و معرفت) به زیارت آن‌حضرت رود، خداوند متعال هزار حجّ و هزار عمره قبول شده برایش می‌‏نویسد، و اجر و ثواب هزار شهید از شهدای بدر، اجر هزار روزه‌‏دار، ثواب هزار صدقه قبول شده، و ثواب آزاد نمودن هزار بنده را برایش منظور می‌نماید و پیوسته در طول ایام سال از هر آفتى که کمترین آن شیطان باشد، محفوظ شده و خداوند متعال فرشته کریمى را بر او موکّل کرده که وى را از جلو و پشت سر و راست و چپ و بالا و زیر قدم، نگهداری نماید و اگر در اثناء سال فوت کرد فرشتگان رحمت الهى بر سرش حاضر شده و او را غسل داده، کفن نموده، برایش استغفار و طلب آمرزش کرده، تا قبرش مشایعتش نموده و به مقدار طول شعاع چشم در قبرش وسعت و گشایش ایجاد کرده و از فشار قبر در امانش قرار داده و از خوف و ترس دو فرشته منکر و نکیر بر حذرش می‌‏دارند و برایش درى به بهشت می‌گشایند و نامه عملش را به دست راستش می‌‏دهند و در روز قیامت نورى به وى داده می‌‏شود که بین مغرب و مشرق از پرتو آن روشن می‌‏گردد...» [کامل الزیارات، ص ۱۴۲] https://eitaa.com/ROOZBARG