بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «»        روز دوشنبه، ١۴٠٢/٠٨/٠١ مناسبت روز: امروز، طبق روزشمار شمسی، سالروز شهادت مظلومانه آیت‌الله سید مصطفی خمینی (ره) فرزند ارشد امام راحل در سال ١٣۵۶ شمسی است که متأسفانه ملت ایران کمتر با شخصیت و خدمات ارزشمند این عالم مجاهد آشنا هستند لذا سخن امروز را به این موضوع اختصاص داده و با سلام و صلوات به روح بلند «مصطفای امام و امت» آغاز می‌کنیم؛ سید مصطفی خمینی در ٢١ آذر ١٣٠٩ در خانه علم و اجتهاد دیده به جهان گشود؛ او از همان سنین کودکی تحت تأثیر خانواده و محیط مذهبی و علمی خانه قرار گرفته و پس از طی آموزش‌های اولیه مرسوم در مکتب‌خانه‌ها در سن ١۵ سالگی به حوزه علمیه قم وارد شد و به فراگیری علوم و تحصیلات حوزوی پرداخت و پس از ١٢ سال تلاش و کوشش مضاعف و با استعداد بسیار خوب در سن ٢٧ سالگی به درجه اجتهاد نایل شد؛ سید مصطفی با تأثیرپذیری از حوزه علمیه قم و شخصیت و دیدگاه‌های حضرت امام‌، در کنار تحصیل علم به فعالیت‌های سیاسی نیز روی آورد و با شروع نهضت امام امت به طور جدی، وارد صحنه مبارزات شد و در مقاطع مختلف نهضت همواره یار و یاور امام راحل و مبلّغ انقلاب اسلامی بود که همین امر منجر به دستگیری و تبعید ایشان به ترکیه و پیوستن به پدر شد؛ اما باز هم نظام شاهنشاهی ایران نتوانست حضور این پدر و پسر را در ترکیه تحمل کند، لذا یک سال پس از تبعید حاج آقا مصطفی، ایشان را همراه با حضرت امام در ١٣ مهر ماه ١٣۴۴ شمسی به عراق تبعید نمودند؛ حکومت شاهنشاهی ایران به خوبی دریافته بود که حاج آقا مصطفی مانند کوهی استوار پشت امام امت و در برابر آنها ایستاده است و از تهدیدها و تبعیدها خم به ابرو نمی‌آورد؛ بلکه پیوسته پنجه در پنجه آنان افکنده و برای شکستشان کمر همت بسته است؛ لذا درصدد ترور آن عالم مجاهد برآمدند و حاج آقا مصطفی را پس از ۴٧ سال زندگی پربرکت، سرانجام در سحرگاه یکشنبه اول آبان ماه ١٣۵۶ شمسی به صورت مرموز و مظلومانه و با سم در منزل خود به شهادت رساندند که البته به‌گونه‌ای صحنه‌سازی نمودند که گویی ایشان با مرگ طبیعی از دنیا رفته‌اند؛ اما طبق گفته پزشکان معالج آثار مسمومیت از ابتدا در بدن ایشان کاملا مشهود بود! پیکر سید مصطفی، پس از تشییع باشکوه و اقامه نماز توسط آیت الله العظمی خویی، در اتاقی در ضلع شرقی ایوان طلای حرم امیرالمومنین (ع) دفن شد. امام خمینی (ره) بعد از شهادت فرزند گرامیشان در پیامی کوتاهی نوشتند: «در روز یکشنبه نهم ذی‌القعده الحرام ۱۳۹۷ مصطفی خمینی، نور بصرم و مُهجه قلبم دار فانی را وداع کرد و به جوار رحمت حق تعالی رهسپار شد؛ اللهم ارحمه واغفرله و أسکنه‌الجنة بحق اولیائک الطاهرین علیهم الصلوة والسلام». امام چند روز بعد در سخنرانی روز دهم آبان ۱۳۵۶ در نجف اشرف، درگذشت سید مصطفی را از الطاف خفیه الهی دانستند! حوزه علمیه نجف از روز شهادت حاج آقا مصطفی تا روز دهم آبان، به مدت ده روز تعطیل شد و با رسیدن خبر شهادت ایشان به شهر مقدس قم، حوزه علمیه این شهر نیز تعطیل شد و علما و فضلای حوزه علمیه و مردم مؤمن مجالس عزاداری و سوگواری را از همان شب در مسجد اعظم آغاز نمودند؛ پس از قم، خبر به دیگر استان‌ها و شهرهای مختلف کشور رسید و در بسیاری از آنها نیز مراسمات بزرگداشت فرزند ارشد امام با اعلام حمایت از نهضت اسلامی و مخالفت علنی با رژیم پهلوی برگزار شد؛ شهادت حاج آقا مصطفی در رسانه‏‌ها و مطبوعات داخلی و خارجی نیز بازتاب‌ گسترده‌ای داشت و هر کدام به گونه‌ای این خبر را منتشر کردند؛ اما رسانه‏‌ها و مطبوعات داخلی وابسته به رژیم شاهنشاهی، سعی در پنهان کردن واقعیت نموده و دلیل رحلت حاج آقا مصطفی را سکته قلبی عنوان کردند که البته با اعلامیه‏‌ جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، واقعیت از چشمان واقع بین ایرانیان پنهان نماند و همگان به ژرفای این فاجعه پی بردند و همانطور که امام فرمودند این شهادت از الطاف خفیه الهی بود و به نهضت اسلامی ایران، جان تازه‌ای بخشید و آن را به انقلابی فراگیر تبدیل کرد، به‌صورتی که پس از ١۵ ماه منجر به سقوط رژیم ٢۵٠٠ ساله شاهنشاهی در ایران شد. ✍️ و سخن امروز را به کلام گهربار رهبر معظم انقلاب در دیدار با دست‌اندرکاران کنگره بزرگداشت آیت‌اللّه سیّد مصطفی خمینی (ره) به پایان می‌بریم که فرمودند: «مرحوم حاج سید مصطفی خمینی از لحاظ استعداد و جرئت علمی، تهذیب نفس، شجاعت و منش مبارزاتی انسانی ممتاز بود... یعنی واقعاً اینکه امام فرمودند: امید آینده‌ی اسلام بود، این به‌خاطر جامعیّت این آدم بود... خداوند ان‌شاءالله درجات ایشان و درجات امام بزرگوار را عالی کند و به ما توفیق بدهد تا ان‌شاءالله بیشتر بتوانیم این شخصیّت‌های باعظمت را بشناسیم...» (١٣٩۶/۰۷/۳۰) https://eitaa.com/ROOZBARG