بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم 💠« »💠 موضوع امروز: « آیات المهدی ١۴»         روز سه‌شنبه، ١۴٠٠/٠٢/٠٧ ✍️ مناسبت روز: در چهاردهمین روز ماه مبارک رمضان قرار داریم و امروز نیز به یکی دیگر از «آیات المهدی»، می‌پردازیم: «یَوْمَ نَدْعُوا کلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ فَمَنْ أُوتِی کتابَهُ بِیمینِهِ فَأُولئِک یقْرَؤُنَ کتابَهُمْ وَ لا یظْلَمُونَ فَتیلاً»: «(به یاد آورید) روزی را که هر گروهی را با پیشوایشان می‌خوانیم! کسانی که نامهٔ عملشان به دست راستشان داده شود، آن را (با شادی و سرور) می‌خوانند و به قدر رشتهٔ شکاف هستهٔ خرمایی به آنان ستم نمی‌شود!» (اسراء/٧١) در این آیه خداوندمتعال به اهمیت موضوع «امام و پیشوا» اشاره می نماید و اینکه رهبر و انتخاب رهبر، فقط منحصر به دنیا نیست و در سرنوشت انسان‌ها و قیامت آنها نیز تأثیر مستقیم دارد! 👈 جابر از امام باقر(ع) نقل می‌کند که حضرت فرمودند: «وقتی آیهٔ «یوْمَ نَدْعُوا...» نازل شد؛ مسلمانان گفتند: ای رسول خدا! آیا شما امام همه مردم نیستید؟ حضرت فرمودند: من رسول خدا به‌سوی همه مردم هستم، ولی پس از من، پیشوایانی از سوی خدا از اهل‌بیتم برای(امر امامت) مردم خواهند بود که به پا می‌خیزند، اما مورد تکذیب و ظلم پیشوایان کفر و گمراهی قرار می‌گیرند، پس کسی که ولایت و پیروی آنان را داشته باشد و آنان را تصدیق نماید، او از من و با من خواهد بود و (در قیامت) مرا ملاقات خواهد کرد! وآگاه باشید کسی که به آنان ظلم کند و آن‌ها را تکذیب نماید، او از من و با من نیست و من از او بیزارم!» (تفسير نورالثقلين ذیل آیه فوق‌الذکر) 👈 امام صادق(ع) نیز فرمودند: «ای فضیل! امامِ خودت را بشناس که اگر امامت را شناختی این امر (فرج و ظهور) جلو بیافتد یا عقب بیافتد، ضرری متوجه تو نخواهد شد و کسی که امامش را بشناسد و پیش از اینکه صاحب این امر قیام نماید، بمیرد؛ مانند کسی خواهد بود که در لشکر ایشان حضور داشته باشد! نه! بلکه مانند کسی است که زیر پرچم ایشان باشد و بلکه مانند کسی است که در رکاب رسول خدا به شهادت رسیده باشد!»: «يا فضيل اعرف إمامك فإنك إذا عرفت إمامك...» (الكافی، ج١، ص ٣٧١) 👈 همچنین حضرت صادق (ع) در روایتی دیگر فرمودند: «مراد از «بِإِمامِهِمْ»، امامی است که پیش روی آنهاست و او «قائم» اهل زمانش می‌باشد!»:«...إِمَامِهِمُ الَّذِی بَیْنَ أَظْهُرِهِمْ وَ هُوَ قَائِمُ أَهْلِ زَمَانِهِ» (الکافی، ج۱، ص۵۳۶) ✍️ و اما چند نکته درباره آیه ٧١ اسراء: 1️⃣ همه انسان ها در قیامت علاوه بر پرونده فردی، دارای یک پرونده اجتماعی می‌باشند که در بررسی این پرونده با امام و پیشوایان خود محشور می‌شوند! و تقسيم‏بندى مردم در قيامت، بر اساس رهبرانشان خواهد بود: «كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ» 2️⃣ آنچه سبب می‌شود عده‌ای بلغزند و از امامِ حق فاصله گرفته و دنباله‌رو امام باطل، قرار بگیرند! می‌تواند یکی از امور زیر باشد: ✅ امام حق، در پی رشد و تربیت بشر و درمان دردهای اوست و طبیب در راه رشد و درمان، بر اساس میل و خواست ما، نسخه نمی‌نویسد! و از داروی تلخ نیز بهره می‌برد! (بر خلاف طبیب نماها)؛ چنانچه امیرالمؤمنین (ع) برای هدایت برادرشان عقیل که سهم بیشتری از بیت‌المال می‌خواست، آهن گداخته به او نزدیک می‌کنند! اما معاویه، اطرافیان خود را با کیسه‌های درهم و دینار به‌سوی خود می‌کِشاند و آن‌گونه که مردم می‌پسندند، نسخه می‌پیچد! ✅ شیفتگی قدرت و مال دنیا؛ آن‌چنان‌که طلحه و زبیر به‌واسطه آنها، از امامِ خود جدا شدند و کوفیان را در برابر امیرالمؤمنین (ع) قرار دادند! ✅ بی‌بصیرتی و جهل به مقام و منزلت و عصمت امام؛ آن‌چنان‌که خوارج را از امام خویش بازداشت! یعنی به‌جای اینکه امام را معیار و شاخصِ حق و باطل بدانیم، بخواهیم کار او را با فکر و عقل خود بسنجیم! و توقع داشته باشیم که امام آن‌گونه که ما تشخیص داده‌ایم، عمل کند! 3️⃣ جایگاه امامت و ولايت، در متن زندگى است؛ نه آنكه صرفاً موضوعى اعتقادى و در حاشيه‏ باشد! چراکه رهبر، زمينه‏ساز سعادت يا شقاوت مردم در دنیا و آخرت است! 4️⃣ امام واقعی هر کسی، همان کسی است که انسان در عمل، پیرو اندیشه و رفتار اوست؛ نه در زبان! 5️⃣ شرط سعادتمندی در دنیا و آخرت، شناخت امام زمان است، چه ظهور امام درک شود، و چه نشود، پس باید در کسب معرفت امام کوشید و بدانیم که شناخت امام از درک ظهور او، ارزشمندتر است! ✅ با«مسابقه بزرگ مجازی والعصر» با ۵٩ جایزه نفیس، همراه شوید👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG