بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «قدرت‌طلبی و سرنوشت بنی‌صدر» (٢) روز دوشنبه، ١۴٠٠/٠٧/١٩ ✍️ مناسبت روز: در روز گذشته به مناسبت درگذشت اولین رئیس جمهور معزول ایران اسلامی، از قدرت‌طلبی و خیانت و اشتباهات بنی‌صدر سخن گفتیم و امروز نیز به ادامه این مبحث می‌پردازیم؛ بنی‌صدر علاوه بر خطاها و اشتباهات بزرگ در مدیریت جنگ که در روز گذشته به بخشی از آن، اشاره گردید؛ در امور داخلی کشور نیز به تدریج چهره واقعی خود را نمایان کرد و با قدرت‌طلبی و ایجاد تفرقه، وحدت ملت را متزلزل و فضای دوقطبی شدیدی در جامعه به وجود آورد! او خود را به‌عنوان سردمدار جریان لیبرال، معرف کرده و به شدت با جریان خط امام و حزب جمهوری اسلامی، مخالفت می‌کرد، به طوری که نقش‌آفرینی و حتی حضور روحانیون و انقلابیون در صحنه‌های مختلف را برنمی‌تابید و این امر را مانعی بر سر راه قدرت‌طلبی خود و لیبرال‌ها می‌دانست! او بارها در سخنرانی‌هایش نشان داده بود که با انقلاب و خط امام زاویه دارد، اما اوج این اختلافات و جدایی کامل بنی‌صدر از خط امام، در غائله چهارده اسفند ١٣۵٩ در دانشگاه تهران رقم خورد! بنی‌صدر در این مراسم که به مناسبت درگذشت مرحوم مصدق برگزار شده بود ضمن سخنان تحريک‌آميزی گفت: «اگر این عده اندک (نیروهای انقلابی و حزب‌اللهی)، دست از اخلال برندارند و مسئولین به وظیفه خودشان عمل نکنند، از شما مردم خواهم خواست که یک بار برای همیشه اجتماعات خودتان را از وجود چماق‌ به‌ دستانی که می‌خواهند جمهوری را به لجن وجود خودشان بیالایند، تنبیه کنید...»؛ تنش و درگیری آنقدر در این مراسم بالا گرفت که نیروهای هوادار رئیس جمهور به نیروهای خط امام و حزب اللهی حمله‌ور شدند و در نتيجه‌ آن، ده‌ها زخمی و مجروح برجای ماند! بعدها روشن شد که سازمان منافقین، حزب توده، سازمان پیکار در راه آزادی طبقه کارگر و اتحادیه کمونیست‌ها هماهنگ با بنی‌صدر در ایجاد این اختلافات و درگیری‌ها نقش داشته‌اند؛ البته بنی‌صدر از مدت ها پیش با مسعود رجوی و گروهک منافقین ارتباط داشت و رجوی به طور مرتب در دفتر ریاست جمهوری حضور پیدا می کرد و این همکاری موجب شد تا اختلافات بنی صدر با نیروهای انقلابی تشدید و با منافقین همراه شود! آنچه در روزبرگ دیروز و امروز گذشت، تنها بخشی از اشتباهات و خیانت‌های بنی‌صدر به مردم ایران و نظام مقدس جمهوری اسلامی بود که در این مجال کوتاه تقدیم گردید، اما اولین رئیس‌جمهور معزول ایران پس از فرار از کشور نیز تا پایان عمر، همواره به دشمنی‌ها و خیانت به کشور و ملت خود ادامه داد و نام خود را به عنوان «فردی خودفروخته و خائن» در تاریخ ایران اسلامی ثبت نمود! ✍️ و سخن امروز را با کلام رهبر فرزانه انقلاب در رابطه با آفات قدرت‌طلبی به پایان می‌بریم که فرمودند: «این کسانی که در دنیا به بدبختی افتادند... و کارشان به مبارزه با اسلام و با قرآن و با ولیّ‌فقیه کشید و بالاترین ارزش‌ها را زیر پا گذاشتند...اینها دنبال مقام و قدرت بودند و می‌خواستند حکومت را به دست بگیرند؛ سالیان طولانی هم برنامه‌ریزی کرده بودند! آن بابا (بنی‌صدر) می‌گفت من از ۲۰سال قبل به فكر رئیس‌جمهور شدن بودم؛ این آدم، نشسته و منتظر بوده یک روز رئیس‌جمهور بشود! خب کسی که ۲۰سال است آرزوی ریاست‌جمهوری را دارد، از کجا معلوم است که برای خاطر رئیس‌جمهور شدن بندوبست نکرده باشد؟! و اگر چنانچه رسید به ریاست جمهوری، آیا این حاضر است که این ریاست جمهوری را در آنجایی که نگه‌داشتن آن، محتاج یک خلافی است، نگه ندارد؟ یا از این قدرت در خدمت هواهای نفسانی خودش که ۲۰سال است آنها را پرورده استفاده نکند؟! خب معلوم است که نه! این است که همان‌طور می‌شود که دیدید! «قدرت‌طلبی» یک چنین خطری دارد...» (سخنان معظم‌له مورخ ۶۲/۱۱/۲۸) https://eitaa.com/ROOZBARG