✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «غفلت توابین»، عبرتی بزرگ برای مسلمانان روز دوشنبه، ١۴٠٠/٠٨/١٧ ✍️ مناسبت روز: در ایام آغازین ماه ربیع‌الثانی هستیم که طبق شهادت مورخین برابر با آغاز رسمی «قیام توابین» به عنوان اولین قیام شیعیان، پس از حماسه‌ی عاشورا است، لذا سخن امروز را به این واقعه تاریخی و عبارت‌های بزرگ آن، اختصاص می‌دهیم؛ پس از شهادت حضرت اباعبدالله (ع) و یاران وفادار ایشان در کربلا و عدم یارى آن حضرت از سوى مسلمانان و خیانت دعوت‌کنندگان؛ شیعیان کوفه دچار سرخوردگى و ندامت و پشیمانی عظیم شدند و پس از گفتگوهاى فراوان، به این نتیجه رسیدند که این ننگ و ندامت هرگز از آنها دور نمی‌شود، مگر با گرفتن انتقام و یا کشته‌شدن در این راه مقدس! [المنتظم فى تاریخ الامم والملوک، ج ۶، ص ۲۸] آنها با این تفکر، خود را «توابین» نامیدند و قیامی را تحت عنوان «قیام توابین» شکل دادند که رهبری اصلی آن را «سليمان بن صرد خزاعى» به عهده داشت؛ سپاه توّابین با حدود چهار هزار نفر نیرو در روزهای آغازین ماه ربيع‌الثانى سال ۶۵ قمرى، حرکت قیام به سمت شام را رسماً آغاز نمودند و در «عین الورده» به جنگ با سپاه شام به فرماندهی عبیداللّه بن زیاد (لعنت‌الله علیه) رفتند! توّابین با دلاوری و صلابت وصف‌ناپذیری با لشکریان شام به مدت سه روز جنگیدند و به پیروزی‌های بزرگی دست یافتند؛ اما بالاخره به علت کثرت لشکریان شام که حدود سی هزار نفر بودند و کشته شدن رهبران قیام، توّابین شکست خوردند! (انساب الاشراف، ج۶) ✍️ هرچند نهضت توّابین و قیام مردم کوفه، اهداف مقدسی از جمله: ریشه کن نمودن ظلم و فساد، و دفاع از دین و سپردن حکومت به دست صالحان و فرزندان رسول خدا داشت و زمینه را برای قیام‌های بعدی مانند قیام مختار (ره) فراهم نمود و وحشت را در دل امویان انداخت! (تشیع در مسیر تاریخ، ص۲۳۳) اما همواره در تاریخ یک سؤال بزرگ باقی مانده که: ❓آیا «توابین» با این قیام به وظيفه خود عمل نموده و توانستند جبران مافات کنند؟؟؟!!! ✅ در جواب به این پرسش، باید بدانیم آدمی در طول زندگی خود دچار غفلت‌های متعددی می‌شود، که باهم متفاوتند! 🔹بعضی از غفلت‌ها در حوزه زندگی فردی صورت می گیرد، به طور مثال انسان از زمان یک آزمون بزرگ، مانند کنکور سراسری غفلت می‌کند و در آن سال از تحصیل باز می‌ماند! اما امکان جبران آثار سوء آن، برایش وجود دارد و اگر هم امکان جبران نباشد، آثار سوء آن فقط مختص به خود فرد است و نه دیگران! 🔹ولی بعضی از غفلت‌ها در حوزه اجتماعی صورت می‌گیرد؛ به طور مثال اگر در زمان انتخابات ریاست جمهوری، افراد آگاه و بصیر جامعه روشنگری نکنند و ما انتخاب اشتباهی انجام دهیم، در این صورت نه تنها خودمان بلکه یک ملت، باید ۴ تا ٨ سال تاوان این اشتباه را بدهند! 🔹اما بعضی از غفلت‌ها به بزرگی و وسعت یک تاریخ است و همه‌ی جهانیان را تحت تأثیر خود قرار می‌دهد! پس چه باید کرد با خواب و غفلتی که جبرانی برای آن وجود ندارد؟ غفلتی به وسعت تحقق عاشورای حسینی! ✍️ آری، به راستی غفلت «توابین» به وسعت تمام تاریخ و بلکه به وسعت ابدیّت است! غفلتِ تنها گذاشتن امام و اهل بیت عصمت و طهارت (ع) در کربلا، آن هم پس از ده‌ها هزار دعوت‌نامه و بستن پیمان‌های مکرر با سفیر امام! این غفلت و خیانت، که خود میراث غفلت و خیانت بزرگ مسلمانان در جریان سقیفه بود، چنان آثار سویی ایجاد کرد که پس از گذشتن قرن‌ها، بشریت، هنوز روی آسایش و آرامش به خود ندیده و حکومت تا به امروز، دست به دست بین طاغوتیان و مستکبرین و استثمارگران چرخیده است و مسلمانان هنوز تقاص غفلت در سقیفه و کربلا را می‌دهند! حالا خودتان قضاوت نمایید که آیا قیام توابین با همه‌ی آثار خوب و اهداف مقدسش، توانسته شهادت امام (ع) و انحراف در مسیر تاریخ و رهبری مسلمین را جبران کند؟! ✍️ در پایان نباید فراموش کنیم که تاریخ عبرت‌های فراوانی در خود دارد و مسلماً یکی از عبرت‌های بزرگی که از غفلت توابین، می‌توان گرفت، این است که: «ما که خود را از شیعیان و عاشقان امام زمان (عج) می‌دانیم؛ در دوران غیبت، چقدر به یاد حضرت هستیم و به وظایف خود عمل می‌کنیم! و آیا در این زمان غفلت نکرده و در کنار نایب برحق حضرت قرار گرفته‌ایم؟ پس مبادا خوابمان ببرد و ولیّ زمانمان را با عده‌ای افراد دنیاطلبِ سست عنصر تنها بگذاریم! و یادمان نرود که شاید همین فردا، روز امتحان ما نیز فرا رسد! پس مراقب باشیم که خدای ناکرده، عبرتی برای دیگران نشویم! https://eitaa.com/ROOZBARG