عبد توام اگر ز کرم باورم کنی پا بر سرم بنه کـه ز عالم سرم کنی یا همچو شمع سوخته کن قطره قطره آب یا شعله اي ببخش کـه خاکسترم کنی عمری بـه زخم هاي تنت گریه کرده ام تا وقت مرگ خنده بـه چشم ترم کنی خار رهم مگر بـه نگاه تـو گل شوم خاک در توام تـو مگر گوهرم کنی یک عمر سائل دراین خانه بوده ام حاشا کـه وقت مرگ جدا زین درم کنی تنها شرابِ روح مـن از جام چشم توست چشمی گشا کـه مست از این ساغرم کنی یک عمر دوختم بـه نگاه تـو چشم خویش تا یک نگاه در نگه آخرم کنی از ذره کمترم تـو توانی بـه یک نگاه برتر زآفتابِ جهان پرورم کنی هرگز بجز در تـو دری را نمیزنم اي وای اگر گدای در دیگرم کنی مـن میثمم امید کـه محشور از کرم با میثم علی بـه صفِ محشرم کنی #شب_زیارتی_ارباب @Radmanminer