ن 🤔پرسش ❔افسانه تشنه بودن حسین‌بن‌علی و یارانش در کربلا ❕بر طبق اسناد معتبر از ابی‌مخنف، حسین در شب عاشورا وقتی بر بالین زينب رفت، صورت خواهرش را با آب شست! : مقتل ابی مخنف، نخستین گزارش مستند از نهضت عاشورا، صفحه ۱۴۱، ترجمه از جواد سلیمانی چگونه است که وقتی آب برای شستن صورت زينب وجود داشته است؛ آخوندها ادعا می‌کنند که حسین تشنه بوده است!؟ چرا آخوندها، روضه‌خوان‌ها و مداح‌های شکم پرست شیعه اصرار دارند که بگویند حسین و یارانش تشنه بوده‌ است؟ 💠💠 👌ما اگر چه در گذشته جریان آب و تشنگی در جریان کربلا را بررسی کرده ایم ؛ 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/4745 ❕اما برای آنکه مشت محکم تری بر دهان یاوه گویانی که قضیه تشنگی امام حسین علیه السلام و اصحاب باوفایش را زیر سوال می برند ، بزنیم ، قضیه را با تفصیل بیشتری مطرح کرده و می گوییم ؛ 1⃣امام حسین علیه السلام از قبل از ورود به کربلا ، در صدد تهیه آب کافی برای کاروان بودند ، چنان که به نقل از عبد اللّه بن سليم اسدى و مذرى بن مُشمَعِل اسدى آمده است ؛ « حسين عليه السلام آمد تا به منزل شَراف رسيد. چون سحر شد، به جوانان دستور داد كه آب فراوان بردارند و سپس از آن جا حركت كردند. » 📚تاريخ طبري ، ج 5 ص 400 _ أنساب الأشراف: ج 3 ص 380 _ الإرشاد ج 2 ص 76، بحار الأنوار: ج 44 ص 375 2⃣یکی از راهکارهای دشمن برای مقابله با امام حسین علیه السلام تحت فشار قرار دادن کاروان امام ع از طریق منع آب بود تا اگر آب ذخیره کاروان به پایان برسد ، دیگر نتوانند آب تهیه کند ، لذا ابن زیاد در همان اوائل امر ، حر بن یزید را مامور کرده بود تا امام ع را از طریق منع آب تحت فشار قرار دهد . نقل می کنند ؛ « چون صبح شد، حسين عليه السلام فرود آمد و نماز صبح را خواند. آن گاه با شتاب، سوار شد و ياران خود را به جانب چپ برد و مى‏ خواست كه پراكنده‏ شان كند؛ امّا حُر مى‏ آمد و آنها را بر مى ‏گردانْد. حسين عليه السلام نيز او را بر مى‏ گردانْد و چون آنها را به سوى كوفه مى‏ راند، مقاومت مى‏ كردند و راهِ بالا، در پيش مى‏ گرفتند و همچنان با هم راه مى‏ پيمودند تا به نينوا رسيدند؛ جايى كه حسين عليه السلام، آن را منزلگاه قرار داد. ❕در اين وقت، سوارى بر اسبى اصيل، پديدار شد كه مسلّح بود و كمانى بر شانه داشت و از كوفه مى‏ آمد. همگى ايستادند و منتظرش بودند. چون به آنها رسيد، به حرّ بن يزيد و يارانش سلام گفت؛ امّا به حسين عليه السلام و يارانش سلام نگفت. آن گاه نامه ‏اى به حر داد كه از ابن زياد بود و چنين نوشته بود: «وقتى نامه من به تو رسيد و فرستاده ‏ام نزد تو آمد، بر حسين، سخت بگير و او را در بيابانِ بى‏ حصار و آب، فرود آور. به فرستاده‏ ام دستور داده‏ ام با تو باشد و از تو جدا نشود تا خبر بياورد كه دستور مرا اجرا كرده ‏اى. والسّلام!». 📚تاريخ طبري ، ج 5 ص 408، الكامل في التاريخ: ج 2 ص 555، الأخبار الطوال: ص 251، تجارب الامم: ج 2 ص 67؛ الإرشاد: ج 2 ص 82 ، روضة الواعظين: ص 199، إعلام الورى: ج 1 ص 450 ، بحار الأنوار: ج 44 ص 380 3⃣به هر حال از روز هفتم محرم ، دشمن به صورت جدی آب را بر کاروان امام علیه السلام بست ، چنان که حمید بن مسلم می گوید ؛ « نامه ‏اى از عبيد اللّه بن زياد، براى عمر بن سعد آمد [كه متنش چنين بود]: «امّا بعد، ميان حسين و يارانش و آب، مانع شو و قطره ‏اى از آن را نچشند، همان گونه كه با پرهيزگار پاكِ مظلوم، امير مؤمنان عثمان بن عَفّان كردند».عمر بن سعد، عمرو بن حَجّاج را با پانصد سوار، روانه كرد و بر شريعه (آبْ‏راهِ) فرات، فرود آمدند تا ميان حسين عليه السلام و يارانش و آب، مانع شوند و نگذارند قطره ‏اى از آن را بنوشند. اين، سه روز پيش از شهادت حسين عليه السلام بود. » 📚تاريخ طبري: ج 5 ص 412، أنساب الأشراف: ج 3 ص 389؛ الإرشاد: ج 2 ص 86، روضة الواعظين: ص 201، إعلام الورى: ج 1 ص 452، بحار الأنوار: ج 44 ص 389 _ تذكرة الخواصّ: ص 247 وتاريخ اليعقوبي: ج 2 ص 243. 🔸ادامه 👇