#بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
خَلَقَ الْإِنسَانَ (3)
/الرحمن
او انسان را آفريد.
🌺🌺🌺
تفسير نور:
آفرينش انسان از جهات مختلف قابل توجّه است:
از جهت سير تكاملى كه چگونه از خاك بى جان، موجودى جاندار و باشعور بر مى آيد.
از جهت تأمين نيازهاى مادّى كه چگونه جهان طبيعت در تسخير او قرار گرفته است.
از جهت گرايش هاى مثبت و منفى كه قرآن به برخى از آنها اشاره نموده است، از جمله:
زود نا اميد مى شود. «قتوراً»(30)
حريص است. «هلوع»(31)
بى تاب است. «جزوعاً»(32)
زيانكار است. «لفى خسر»(33)
زياده خواه است. «ليطغى »(34)
ستمگر است. «ظلوماً»(35)
نادان است. «جهولاً»(36)
شتابزده است. «عجولا»(37)
ناسپاس است. «كفور»(38)
قدرنشناس است. «كنود»(39)
آيات ديگر قرآن، خصوصيات مثبت انسان را اين گونه ارائه مى دهد:
مسئوليّت پذيرى، داشتن آزادى و قدرت انتخاب؛
امكان تغيير روش، توبه و انقلاب و جهش درونى؛
دارا بودن استعدادها و ظرفيّت هاى بزرگ درونى؛
ويژگى بى نهايت طلبى؛
جانشين خداوند روى زمين؛
مسجود فرشتگان؛
دارا بودن قدرت تقليد و اثرپذيرى يا قابليّت الگو شدن و تأثيرگذارى؛
تركيبى از تضادها، عقل و فطرت در برابر غريزه و شهوت؛
داراى قدرت تفكّر و خلاّقيت و ابتكار.
آنجا كه بحثِ آموزش قرآن است، بر آفرينش انسان مقدّم شده است. «علّم القرآن خلق الانسان» امّا آنجا كه آموزش علوم ديگر مطرح است، آفرينش انسان مقدّم شده است. «خلق الانسان من علق.... الّذى علّم بالقلم»(40)
-----
30) اسراء، 100.
31) معارج، 19.
32) معارج، 20.
33) عصر، 2.
34) علق، 6.
35) احزاب، 72.
36) احزاب، 72.
37) اسراء، 11.
38) اسراء، 67.
39) عاديات، 6.
40) علق، 2 - 4.
🌺🌺🌺
- خداوند، خالق انسان است، نه طبيعت بى جان. «الرّحمن... خلق الانسان»
- خلقت انسان، جلوه اى از رحمت الهى است. «الرّحمن... خلق الانسان»
- مؤلّف كتاب تشريع، همان مؤلّف كتاب تكوين است. «علّم القرآن، خلق الانسان»
- قرآن، بر انسان، شرافت و تقدم دارد. (فكر و معرفت، بر جسم و طبيعت مادى مقدّم است.) «علم القرآن، خلق الانسان»
- قرآن، سرآمد تمام كتاب ها و انسان، سرآمد تمام مخلوقات است. «علّم القرآن، خلق الانسان»
- انسان، در سايه فراگيرى قرآن، به كمال خلقتش دست مى يابد. «علّم القرآن، خلق الانسان»
#اللهم‌صل‌علی‌محمد‌و‌آل‌محمد‌و‌عجل‌فرجهم