هدایت شده از هادیانه ها
🎾این گوی و این میدان🎾 ✍تعطیلات است و بیدار شدن احساس نیاز به وقتی در ایام تعطیلات کتاب ها را می بندیم📚 و به دیار خود یا به جای دیگری مسافرت می کنیم، هنگام مواجهه با فامیل و اطرافیان و مسائل آن ها، به اقتضای رسالت خود به دنبال ایفای نقش هستیم تاثیر آدم ها بر یکدیگر خیلی زیاد است مثل تاثیر یک جوان بر رفیقش _ ولی اثرگذاری برای کسی که در مسیر خاص هدایتگری است و از طرفی تا حدی دور از اجتماع بوده دچار برخی چالش ها است 1⃣ چالش اول برقراری یک موفق است که بعضی از ما آن را خوب بلد نیستیم 2⃣مسأله دوم نداشتن محتوای آماده در برخوردهاست مثلاً با جوانی که در اتوبوس همراه هستیم یا کسی که به بهانه سوالی با ما ارتباطی برقرار میکند در حواشی این ارتباط و ... دستمان از ای که حرکتی ایجاد کند خالی است خیلی می شود حرف زد ولی چه بگویم که لوث نشود و تاثیر داشته باشد 📌 ما دچار فقر ارتباط عمیق با آیات و روایات هستیم 📌ما برای برخورد هدایتی و تربیتی آماده نیستیم 👈نه فرمول کلی را بلدیم 🔗 نه حرف ها را 🔗 نه تناسب هر حرف با شرایط هر مخاطب را ⭕️هرکس در هر مرحله تحصیلش باید کاری بکند یکی از پیشنهادها مطالعه بخش هنگام تربیت _ فصل ۶ کتاب مسئولیت و سازندگی حاج شیخ (شیخ علی صفائی) است و مطالعه روحیات در بخش نمونه های برخورد می تواند شروعی باشد _ مخصوصا را چندبار باید خواند پ ن: برداشتی از فرمایشات استاد هادیزاده در ابتدای کلاس خارج فقه تربیت (با کمی دخل و تصرف) @hadianeha