🌃 | در مـیـان نــعــرۀ مــســتــانــۀ ظـالـمـان و نــالــۀ دلخراش مظلومان، در میـان گلوله‌هایی که از تـفـنـگ ظـالـمان بیرون می‌آید و قطره‌های خونی که از مظلومان روی زمین می‌ریزد، در مـیـان پـول‌هـایـی کـه ظـالـمـان خـرج کـشـتن مـظـلـومـان مـی‌کـنـنـد و پـول‌هـایـی کـه مـردم غـیـور خـرج کـمـک بـه مـظلومان می‌کنند، در میان قدم‌های ظالمانی که پیکر مظلومان را پـایـمـال مـی‌کـنـنـد و گـام‌هـای مظلومانی کـه اسـتـوار بـه سـوی حـق بـرداشـتـه می‌شود،‌ در مـیـان این همه ظلم و ظالم و مظلوم، تـنـهـا فـکـر کـردن بـه تـو و آمـدن تـوسـت کـه دل را آرام مـی‌کند. آقا! می‌شود بگویی کی‌می‌آیی؟ دنیا بدون تو همیشه‌پاییز است. زودتر بیا و بهار کن عالم را. شبت بخیر بهار دل‌ها! @abbasivaladi