🔻روایتی از مراسم یادبود جان‌باختگان هیروشیما ▪️به مناسبت ششم اگوست سالگرد بمباران اتمی ژاپن: ۱. در موزه صلح و سرتاسر مراسم، حرفی از هواپیمای آمریکایی نیست، گویی بمب خود به خود منفجر شده است. از زمان انفجار بمب تا به حال بیش از ۳۰۳ هزار نفر جان باخته‌اند... ‏۲.قصه رودخانه موتویاسوگاوا خیلی غم انگیز است. گرمای ناشی از انفجار بمب اتم بیش از چندهزار درجه سانتیگراد بود، گوشت تن مردم از شدت حرارت ذوب شد؛ بسیاری برای رها شدن از رنج سوختگی خودرا به رودخانه انداختند. غافل ازاینکه آب رودخانه به نقطه جوش رسیده است... مردم تا مدتها گوشت نخوردند. ۳. پرویز پرستویی بی‌مقدمه روی پا می‌ایستد و می‌گوید: "می‌خواهم چیزی شبیه این را برای شما تعریف کنم. وقتی ناو آمریکاییِ وینسس هواپیمای ایرباس ایرانی را با موشک هدف قرار داد، همه ۲۹۰ سرنشین هواپیما جان باختند و به دریا افتادند، پس از حادثه مردم بندرعباس تا یک سال ماهی نخوردند!" ‏۴. هیباکوشا می‌گوید ما به ۳ دلیل از آمریکایی‌ها کینه نداریم و دشمنی نمی‌کنیم. یک اینکه آمریکایی‌ها بعد از انفجار بمب به ما کمک کردند تا افراد مجروح را مداوا کنیم. هر چند که پول کمک هایشان را از ما گرفتند! دوم اینکه ما ژاپنی ها معتقدیم باید گذشته را به رودخانه ریخت و فراموشش کرد! سوم اینکه ما بودایی هستیم و بودایی‌ها به تقدیر اعتقاد دارند. بنابراین با خودمان گفتیم این تقدیر ما بوده که در چنین روزی به این وسیله کشته بشویم! بنابراین دلیلی ندارد که کینه آمریکایی‌ها را در دل داشته باشیم. من به چشمهای تنگ هیباکوشا دقیق می‌شوم تا شاید بفهمم این حرفها را جدی می‌گوید یا با طنز و کنایه... ! 🔺️از کتاب کاهن‌معبدجینجا (سفرنامه ژاپن) وحید یامین پور https://eitaa.com/Sediigh_ard