یادداشتی از جنس اربعین 🌹داستان عشق و عقل در پیاده روی اربعین حسینی در ابتدا بنظر می رسد عشق عامل اصلی تحریک و تهییج برای شرکت در پیاده روی اربعین است چرا که دلدادگی، شیدایی و شیفتگی به ابا عبدالله الحسین عليه السلام، دل ها را روانه محضر ارباب می کند. اما با اندک تأمل به ذهن متبادر می شود عقل به کمک عشق می آید و به آن وجه عقلانی می دهد که در مسیر عشق، احساسات محض بر آن مسلط نشده و نقش عشق حقیقی را در وصال به عاشق کم رنک نکند و از این منظر عقل، عشق را وزین تر و عاشق را در رسیدن به معشوق مصمم‌تر می کند. و البته چنانچه عشق و احساس پاک هم در کوی دوست جلوه و خودنمایی نکند، عقل در مددرسانی به عشق، توفیق نخواهد داشت. حضرت امام خامنه‌ای در این خصوص می فرمایند: " این حرکت، ( پیاده روی اربعین) حرکت عشق و ایمان است؛ هم در آن ایمان و اعتقاد قلبی و باورهای راستین، تحریک‌کننده و عمل‌کننده است؛ هم عشق و محبّت. تفکّر اهل‌بیت و تفکّر شیعی همین‌جور است؛ ترکیبی است از عقل و عاطفه، ترکیبی است از ایمان و عشق؛ ترکیب این دو. این آن‌چیزی است که در سایر فِرَق اسلامی، خلأ آن محسوس است". (بیانات در ابتداى درس خارج فقه‌ درباره پیاده‌روی اربعین - 1394/09/09) با این نگاه، می توان گفت؛ عشق زینت عقل است و عقل راهنمای عشق. و عقل و عشق مسیر وصال را توأمان طی می کنند. و این کمترین، این امتزاج و آمیختگی را در پیاده روی اربعین حسینی ۱۴۰۳ لمس کرده است. ✍ محمدعلی برزگر