دو قطبی سازی خوب و بد در روزهای اخیر از زبان بزرگوارانی در مذمت و مدح دو قطبی سخنانی منتشر می شود که در نگاه اول در مقابل هم طرح می شود اما در واقع یکی است ، مسئله دو قطبی سازی در ذات خود خوب یا بد نیست بلکه آنچه دوقطبی را خوب یا بد جلوه می دهد اثر دوقطبی است ، اگر موضوعی هرچند حق طرح شود و اثر آن شکاف در خودی هاست طرح آن اشتباه است همانطور که امیرالمومنین در مسجد بصره بعد از جنگ جمل از طرح مسایل اختلافی درباره خلفاء گذشته منع نمود و دلیل آن هم اختلاف در سپاه خودش عنوان نمود، نکته این است موضع امیرالمومنین در باره خلفا تغییر نکرده اما طرح مسئله منجر به اختلاف می شود ، اما اگر مسئله منجر به ایجاد وحدت در جامعه خودی و شفاف سازی در برابر دشمن شود نه تنها مضر نیست بلکه راهگشاست ، تمام حرف این است . امروز خودی کیست ؟این سوال و پاسخ آن کلیدرمز دوقطبی سازی هاست کسانی که فرقه ای ، جناحی و حزبی فکر می کنند یا عمل می نمایند مسایلی را طرح می کنند که مصداق همان دو قطبی سازی های مضر است اما آنانی که دایره خودی را تمام ملت ایران و دشمن را استکبار جهانی می داند اهمیت و ضرورت وفاق ویکدستگی در جامعه را از نان شب واجب تر دانسته و به موضوعاتی هرچند به ظاهر درست اما اختلاف انگیز دامن نمی زند و البته این به منزله عدول از موضع حق نیست و این همان بصیرت است .