🌷 حاج آقا مجتبی تهرانی : ❄️⇦ ابن عبّاس روایتی از پیغمبراکرم(ص) نقل می کند. به این روایت دقّت کنید! حضرت این مسئله را به طور بسیار واضح، آشکار و زیبا بیان می فرمایند. ابن عبّاس می گوید: به پیغمبراکرم(ص) عرض شد که یا رسول الله! «قِیلَ یَا رَسُولَ اللَّهِ! أَیُّ الْجُلَسَاءِ خَیْرٌ؟»؛ کدام یک از همنشین ها، مصاحب ها و معاشرها خوب هستند؟ «قَالَ(ص): مَنْ تُذَکِّرُکُمُ اللَّهَ رُؤْیَتُهُ». دقّت کنید! اوّل: کسی که صِرف دیدن او شما را به یاد خدا بیندازد. با دیدار او به یاد خدا بیفتی، نه اینکه با دیدار او اهرم شهوتت تحریک شود و یا غضبت فوران کند! قیافۀ او چگونه است؟ البتّه این، از نظر ظاهر است، وإلّا یک معنای عالی تری دارد. ❄️⇦ این مرحلۀ ابتدایی است که معاشر و مصاحب تو باید چهره ای نورانی داشته باشد که با دیدار او به یاد خدا بیفتی. «وَ یَزِیدُ فِی عِلْمِکُمْ مَنْطِقُهُ»؛ دوم: کسی برای تو معاشر خیر است که گفتار او به دانش و بینش تو اضافه کند؛ یعنی وقتی صحبت می کند، به بینشِ تو بیفزاید، نه اینکه جلوی بینش تو را بگیرد و تو را به شهوت وغضب راهنمایی کند. «وَ یُرَغِّبُکُمْ فِی الْآخِرَةِ عَمَلُهُ». سوم: جلیس خوب کسی است که عمل او، تو را مشتاق به آخرت کند و تو را به آخرت، یعنی جهان دیگر، ترغیب کند. 📗مجموعه اخلاق ربانی ؛ کتاب مبانی علم اخلاق 🌹 @arefeen