هر که دارد در سرش یک ذره سودای علی می‌گذارد پای خود را جای پاهای علی لا فتی الّا علی لا سیف الّا ذوافقار می‌هراسد دشمن از شمشیر بُرّای علی می‌رسد آخر عدو بر کیفرش با دست او بی‌گمان صحرای محشر گشته صحرای علی ذکر او هر آدمی را عرش اعلا می‌بَرَد خوش به حال هر که دارد بر لب آوای علی تاج شاهی بر سر خود می‌گذارد بی‌گمان هر کسی وقتی که باشد مست و شیدای علی از میان مریم و آسیه و تهمینه ها سرور زنهای عالم گشته زهرای علی خوش‌به حال هر که در دریای او ماهی شده خشک‌سالی برنمیدارد که دریای علی ما سپاهی جان فدا پا در رکاب اهل بیت کارمان انجام دستورات و فتوای علی @shearvdastan