💠 راه رفتن بر لبۀ تیغ شعر و شعار 🔹شعر ولایی کاربردها و مخاطبان متنوعی دارد. شاعر ولایی بسته به کارکرد شعر و محیط ارائۀ آن و بسته به مخاطب شعر، لازم است که گاهی به جای بیان شاعرانه یا زبان استعاری، به پررنگ کردن صریح شعارهای عاشورا نیز توجه داشته باشد. اما در همین رویکرد به شعارها باید به تمایز کلام خود از نظم صِرف دقت داشته باشد و برای برجسته شدن زبان شعرش چاره‌ای بیندیشد، تا اگر مجال حرکت‌های شاعرانه را در شعر ندارد لااقل سخنور خوب و هنرمندی باشد. 🔸مجید تال که فراوان در اشعارش شاعری خود را ثابت کرده، این بار برای انجام رسالت شاعری خود و تعظیم شعائر، از نزدیک شدن به شعارها نترسیده اما هم‌زمان به فکر برجسته‌سازی زبان و تمایز این شعر با اشعار نظم‌گونه بوده است. عمدۀ برجسته‌سازی زبانی شعر در استخدام متضاد و متناقض‌نمای واژگان قابل مشاهده است. دست بسته بودن و دست بسته نبودن هم‌زمان؛ شکسته شدن سر در عین سرشکسته نبودن؛ سربه زیری و سرافرازی، اسیر بودن و اسیر نبودن، رنج کشیدن و خسته نشدن از جمله تلاش‌های شاعر برای فرار از شعارگویی صرف به شمار می‌رود. همچنین انتخاب قافیۀ نه‌چندان ساده و جا انداختن خوب آن‌ها می‌تواند از علل تاثیرگذار در موفقیت شعر به شمار رود. ✍🏻 📗 🌐 shereheyat.ir@ShereHeyat