علیهاالسلام 🔹چهار پنجره🔹 شکوه چادر سبزش میان شهر وزید شکست هیبت طوفان همین که او را دید به سوی آینه با رود اشک جاری شد به سرزمین خروشان نورها که رسید نشست منتظر ماه و با سرانگشتش چهار پنجره بر غربت بقیع کشید قدم گذاشت به صحرای پشت پنجره‌ها دوباره از دل هر سنگ خون تازه تپید نشست و از لبِ خورشیدِ روی نیزه روان به رغم هلهله‌ها، رازهای سرخ شنید نگاه کرد به مشک و نگاه کرد به ماه به یاد تشنگی خیمه، رود رود چکید همین که در غم خون خدا غزل سرداد میان دشت چهار اسب بی‌سوار دوید نوشت نام خودش را در آخر این بیت نه مادر پسران، مادر چهار شهید 📝 @ShereHeyat